அக்காலும் தம்பியும் - முதல் பகுதி
கல்யாணத்துக்கு இன்னும் ஒன்றரை மாதம்தான் இருக்கு.. பத்திரிகையெல்லாம் குடுத்தாச்சு.. அக்காவின் முகத்தில் சந்தோஷமே இல்ல..-என்னாச்சுக்கா.. ஏன் சந்தோஷமே இல்லாமயிருக்க.. எதும் பிரச்சனையா? என்றேன்.- ஒண்ணுமில்லடா.. இன்னம் படிக்கணும்னு ஆசப்பட்டேன்.. அதுக்குள்ள கல்யாணம் வச்சிட்டாங்க.. இப்ப என்ன இருபத்திரண்டு வயசுதான் ஆகுது.. இப்ப என்ன அவசரம்?- இதான் ஒம் பிரச்சனையா? கல்யாணத்துக்குப் பிறகு படிக்கலாம்ல..- அதெல்லாம் புரியாதுடா ஒனக்கு.. என்று பெருமூச்சு விட்டபடி எழுந்து போய்விட்டாள்.எங்க வீட்ல பிள்ளைகள்னா நானும் என் அக்காவும்தான். அக்கா பேரு பிரியா. என்னை விட அஞ்சு வயசு பெரியவ. எங்க அப்பாக்கு பெரிய அளவுல பிசினஸ். ஆர்.ஆர். மெட் டல்ஸ் எங்க கம்பெனிதான். பெரிய வீடு..நிறையக் கார்கள். வீடு நிறைய வேலை யாட்கள். அம்மாவுக்கு எப்பயும் லேடீஸ் கிளப் மாதிரியான விஷயங்கள்லதான் ஆர்வம். வீட்ல அதிகம் பாக்க முடியாது. அம்மா பாக்க பாத்திமா பாபு மாதிரியிருப் பா.. பேரு சியாமளா. எனக்கும் அக்காவுக்கும் அஞ்சு வயசு வித்தியாசம்னாலும் நாங்க ரெண்டு பேரும் ஒரே அச்சில வார்த்த மாதிரியிருப்போம். அதே கோதுமை நிறம். கொழுமிய கன்னங்கள்.. வில்லாய் வளைந்த புருவங்கள்..வரிசை தப்பாத வெண் முத்துப் பற்கள். சிக் என்ற இடை.. பின்னால் தள்ளிக் கொண்டு விம்மிய பிருஷ்டம்.. எல்லாமே அப்படியப்படி என் அக்காவேதான். நான் ஆண். அவள் பெண் அதுதான் வித்தியாசம்.
நான் ஆண் என்றாலும் எனக்குள் பெண் சாயல்தான் அதிகம். இதால ஸ்கூல்ல அடிக்கடி பிரச்சனை. எனக்கு ஆண் உறுப்பு கூட ரொம்பச் சின்னதுதான். ஒண்ணரை இஞ்ச். எனக்கு முதல்ல இது தெரியாது. ஸ்கூல்ல ஒரு பையன் ஒண்ணுக்கு அடிக்கி றதைப் பாத்தப்பத்தான் தெரிஞ்சது எனக்கு சிறுசுன்னு. அவனோடது அப்படியே கட்ட மாதிரி..அதைப் பத்தி அப்பறம் பாக்கலாம்.
எனக்கு இப்ப பதினேழு வயசு. என்ன ஆச்சுன்னா.. நல்லாப் போயிட்டிருந்த அப்பா வோட பிசினஸ்ல கொஞ்சம் சிக்கல். நிறைய நஷ்டம். ஏராளமான கடன். கடனைக் கடனை வாங்கிச் சமாளிக்கிறாரே தவிர இன்னம் பிசினஸ்ல எந்த முன்னேற்ற மும் இல்ல.
அப்பாவோட பிரண்ட் விநாயகம் அங்கிளுக்கும் இதே மாதிரி பிசினஸ்தான். ஆனா கொள்ள லாபம். எக்ஸ்போர்ட்ல நிறைய வருதாம். விநாயகம் அங்கிளுக்கு அபின்னு ஒரு பையன்..முழுசா அபிஷேக்னு நெனைக்கிறேன். அவனுக்கும் அக்காவுக்கும் கல்யாணம் பண்ணி வச்சிட்டா விநாயகம் அங்கிளோட பிசினஸ் பார்ட்னர் ஆகி கம்பெனிய டெவலப் பண்ணலாம்னு அப்பாக்கு எண்ணம். விநாயகம் அங்கிளுக்கும் இதுல சம்மதம்.
அக்கா எவ்ளவோ முரண்டு பண்ணிப் பாத்தா.. படிக்கணும்..படிக்கணும்னு.. அப்பா எதையும் கண்டுக்கல.. கல்யாணத்துக்கு ஏற்பாடு பண்ணிட்டார். எனக்கு அபியைக் கொஞ்சம் கூடப் பிடிக்கல. பொண்ணு பாக்க வந்தன்னிக்கு டின்னர் முடிஞ்சு பாத்ரூம்ல கைகழுவ உதவி செஞ்சேன்.. அப்போ அவன்: ஒங்க அக்காளைக் கட்டிகிட்டா நீயும் எனக்கு கிடைப்ப இல்ல டார்லிங்? என்றான். நான் தலையைக் குனிந்து கொண்டே ஓடி வந்துவிட்டேன்.
எல்லாம் சரியாத்தான் போயிட்டிருந்துச்சி.. கல்யாணத்துக்கு ஒண்ணரை மாசம்தான் இருக்கு. அக்கா ஒரு நா என்னைக் கூப்பிட்டா: டேய்..சரண்..எனக்கு கல்யாணம் ஆகிப் போய்ட்டா என்னடா பண்ணுவ..யாரோட பேசுவ..யாரோட விளையாடுவ.. என்றாள்.
எனக்கு கண்ணில தண்ணி வந்திருச்சு..: எனக்கும் அதான்க்கா கவலையாயிருக்கு.. எனக்கு வெளில பிரண்ட்ஸ்ன்னு யாரும் இல்ல.. வீட்லயும் ஒன்னிய தவிர யாரிட்டயும் பேச முடியாது.. அப்பாக்கும் பாக்டரி.. அம்மாக்கு லேடீஸ் கிளப்..
சரண்..எனக்கு ரொம்ப நாளா ஒரு ஆசைடா.. செய்வியா?
-சொல்லுக்கா..- நாம ரெண்டு பேரும் பாக்க ஒண்ணு போல இருக்கோம்.. நீ என்ன மாதிரியே உடுத்தினா எப்படியிருக்கும்? வித்தியாசம் கண்டுபிடிக்க முடியுமா? எனக்கு ரொம்ப நாளா ஒனக்கு அப்படிப் பண்ணிப் பாக்கணும்னு ரொம்ப ஆசைடா..
- ஐயய்யோ.. என்னக்கா..நீ.. நாம் மாட்டேம்பா..- என்று பொய்யாய் மறுத்தேன். ஆனால் உண்மையில் எனக்கு ரொம்ப நாட்களாக இதில் ஆசை. பாத்ரூமில் சில சமயம் இவளுடைய பிராவை அணிந்து பார்த்திருக்கிறேன். முழுசா பெண் உடைகளை அணிந்து ஒரு நாளாவது வாழ்க்கையில் வாழ்ந்து விடவேண்டும் என்பது என்னுடைய நெடுநாள் கனவு. இப்போது அது நிஜமாகிவிடும் போல இருக்கிறது. எனக்கு வயிற்றுக் குள் பந்து உருள்வது மாதிரி பரவசமாயிருந்தது.
- டேய்..நா கல்யாணம் ஆகிப் போய்ட்டா இப்படியெல்லாம் செஞ்சு பாக்க முடியுமா? டேய்.. இது அக்காவோட ஆசைடா.. மாட்டேன்னு சொல்லாத.. என்றபடி என்னை அணைத்து கன்னத்தோடு கன்னத்தை வைத்து உரசினாள்.
- என்னக்கா.. நீ உனக்கு ஆசைன்னா நா செய்ய மாட்டனா..என்றபடி திரும்பி அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். இதுதான் நாங்கள் இப்படிப் பேசுவதும் தொட்டுக் கொள் வதும் முதல்முறை. அவள் கன்னங்கள் மிருதுவாக, வழவழப்பாக ஆப்பிளில் முத்தமிடு வது மாதிரியிருந்தது.
- அப்ப ஒண்ணு செய்யலாமா? இன்னிக்கு நைட்டு என்னை மாதிரியே உன்னை அலங் கரிச்சு விடறேன். இராத்திரி முழுசும் நீ பொண்ணு மாதிரியே இருக்கணும். நான் ஒன் ரூம்ல படுத்துக்கறேன். நீ எனக்குப் பதிலா அம்மா ரூம்ல போய்ப்படுத்துக்க.. அம்மா ஒன்னியக் கண்டுபிடிக்கிறாளான்னு பாக்கலாம்.
- அம்மா கிட்டயா.. கண்டுபிடிச்சுருவாங்கக்கா.. பயம்மாயிருக்கு.. தெரிஞ்சுட்டா என்னைத் திட்டுவா..
- போடா பயந்தாங்கொள்ளி. ஒன்னிய யாராலயும் கண்டுபிடிக்க முடியாது. இது ஒரு விளையாட்டுக்குத்தான.. அம்மாட்ட விளையாடலாம். கேட்டா நாந்தான் இப்படி விளையாடச் சொன்னேன்னு சொல்லிக்கலாம்..அம்மா திட்ட மாட்டா..கல்யாணம் நிச்சயமானதிலிருந்து அக்கா அம்மாவுடன் அவள் அறையில்தான் படுத்துக் கொள்கிறாள். அப்பா தனியறையிலும், நான் தனியறையிலும் இருக்கிறோம். வீடு பெரிய வீடு பத்துக் குடும்பம் தங்கலாம் போல பெரிசு. எல்லாம் நவநாகரீகம். சில வருடங்கள் முன்னால்வரைக்கும் பிசினஸ் படு வேகமாக இருந்ததால் வசதிகளை ஏராளமாக செய்து வைத்திருந்தார்கள்.
- சரிக்கா.. ஆனா எனக்கு எதும் உடுத்தத் தெரியாதே.. என்றேன்.- நான் பண்ணி விடுறேண்டி தங்கச்சி.. என்று கண்சிமிட்டினாள்: ஆனா என்ன பிரச்ச னைன்னா நைட்ல படுக்கறப்ப முழு டிரெஸ்ம் பண்ண முடியாதில்ல.. நான் எப்பயும் நைட்டிதான் போடுவேன். இன்னிக்கு அப்படியே போட்டுக்க.. அதுக்கப்பறம் நாளைன் னிக்கு பத்திரிகை வைக்க அம்மாவும் அப்பாவும் ஹைதராபாத் வரைக்கும் போறாங்க.. அப்ப முழுசா ஒன்னிய பொண்ணாட்டம் டிரெஸ் பண்ணி அழகு பார்க்கிறேன்.. என்ன? - உன் இஷ்டம்க்கா..நா இப்ப என்ன பண்ணனும்.- அசடே.. சாயங்காலம் குளிச்சியா? - ஆமா.. இப்ப ஒரு மணிநேரம் முன்னாடிதான் குளிச்சேன்.- சரி.. சட்டையெல்லாம் கழட்டு.. உடம்புல உனக்கு முடியெல்லாம் இருக்கா.. இருந்தா வா.. ஷேவ் பண்ணிறலாம்.- ஐயோ.. அக்கா எனக்கு உடம்புல எல்லாம் முடியில்லை.. மீசையே இல்ல..அப்பறம் எப்படி? அக்கா..ஒம் முன்னாடி சட்டையெல்லாம் கழட்ட வெக்கமாயிருக்கு..- பார்றா.. என்கிட்ட என்னடி வெக்கம்? என் தங்கச்சி.. கழட்டு..நான் தயக்கத்துடனே சுவர்ப் பக்கமாகத் திருப்பிக் கொண்டு சட்டையைக் கழட்டினேன். - திரும்பு.. என்று என்னைத் திருப்பினவள் அசந்து போய்விட்டாள் : ஏய் என்ன இது.. மார்பு இப்படி வீங்கியிருக்கு.. நா சமஞ்சப்ப இந்த அளவுதான் இருந்துச்சு.. உடம்பெல் லாம் அப்படியே பொம்பிளை மாதிரி.. நெளிவும் சுளிவும்.. என்னடி இது? ஏன் யாரிட்ட யும் இதெல்லாம் சொல்லல..- என்ன சொல்லணும் அக்கா? எல்லாருக்கும் இருக்கதுதான?- எல்லாருக்குமா? ஏய்.. ஆம்பிளைப் பசங்களுக்கு இப்படியெல்லாம் இருக்காது.. தெரி யாதா? இன்னம் ஆறு மாசம் போனா பிரா போடணும் மாதிரியில்ல இருக்கு.. சரி.. இதுதான் இப்படியா.. ஒம் பெர்முடாவையும் கழட்டு.. நா பாக்கணும்..- வேணாங்க்கா.. அதெல்லாம் எதுக்கு.. நா மாட்டேன் கூச்சமாயிருக்கு.. என்று ஓடினேன். என்னைத் தாவிப் பிடித்தவள்: இல்ல எனக்கு சந்தேகமாயிருக்கு பாக்கணும்.. காட்டு.. என்றாள்.நான் முழங்கால் அளவுக்கு மறைத்திருந்த பெர்முடாவைக் கழற்றினேன். பாய்ந்து என் னைப் பிடித்துக் கொண்டு உள்ளேயிருந்த சின்ன சைஸ் ஜட்டியை உறிந்து எடுத்தாள்: ஐய்யோ.. விடுக்கா.. என்றபடி என் கையை வைத்து குஞ்சை மறைத்துக் கொண்டேன்.என் கையை பலவந்தமாக பிடித்து இழுத்தவள் ஆச்சரியத்தில் ஒரு கணம் திகைத்து விட்டாள்.- இதென்னடி.. உள்ளாற ஒண்ணுமே காணோம். இந்த பாவக்காயை வச்சுகிட்டுத்தான் நீ ஆம்பளைன்னு சொல்லிட்டு திரியறயா.. உண்மையைச் சொல்லு.. உனக்குப் பொண்ணுக மாதிரி இருக்கத்தான பிடிக்கும்..நான் தலையைக் குனிந்துகொண்டேன். என் குஞ்சைப் பிடித்துத் தடவிக் கொடுத்தவள். இதென்ன விரலளவில் மூணுல ஒரு பங்குதான் இருக்கு.. உண்மையான ஆம்பள யோடது பாத்திருக்கியா..நான் இல்லை என்று தலையாட்டினேன்..கய்ஸ்ஸோடது ரொம்பப் பெரிசா வாழக்கா மாதிரியிருக்கும்..சரிச்சரி.. விடு.. இதை நீ முன்னாடியே சொல்லியிருந்தா நா ஒன்னிய தினம் பொண்ணு மாதிரியே என் ரூம்ல இருக்க வச்சிருப்பேன்.. சரி..இப்பவும் ஒண்ணுமில்லை. எனக்கு கல்யாணம் ஆனதும் அம்மாட்ட ஒன்னியப் பத்திச் சொல்லி டிரீட்மெண்டுக்கு ஏற்பாடு பண்றேன்..அக்கா பரபரவென வேலையில் இறங்கினாள். இரத்தச் சிவப்பிலிருந்த லேஸ் வைத்த பிராவை எடுத்து என் மார்பில் பொருத்தினாள். அதே நிறத்தில் சாட்டின் துணியிலான பேண்டிஸ் எடுத்து அணிவித்தாள். பிரா என் மார்பில் பொருத்தி அதைப் பின்புறமாக பிடித்து இழுத்து ஹீக் மாட்டியபோது, என் சிறிய முலைகளை கவ்விப் பிடிப்பது போலப் பிடித்தது. முலைகள் எடுப்பாக நிமிர்ந்து கொண்டன. காம்புகள் முனையில் துருத்திக் கொண்டிருந்தது.
எனக்குள் ஆயிரம் வாட் மின்சாரம் பாய்ந்த மாதிரியான உணர்ச்சி உண்டானது. காதுகளில் எனக்கு துளைகள் இல்லாததால் ஸ்டட் டைப்பில் கிளிப் வைத்த தொங்கட்டான்களை காதில் வைத்து அழுத்தினாள். அது இன்னும் பரவசம்.- ஆமா.. அக்கா.. என்னை விட உனக்கு மார்பு கொஞ்சம் பெரிசு.. ஒன்னோட பிரா எனக்கு சைஸ் சரியாயிருக்காது.. ஆனா இப்ப நான் போட்டிருக்கது சரியான அளவா யிருக்கு.. அதே மாதிரி காது தோடுகளையும் கிளிப் வைத்தது எதுக்கு பயன்படுத்துற.. ஒனக்குத்தான் காதுல துவாரம் இருக்கே..- ஏய்.. இதெல்லாம் உனக்குத்தான் வாங்கி வச்சேன்.. நாந்தான் சொன்னனே உன்னை என் மாதிரி ஆக்கிப் பாக்கணும்னு ரொம்ப நாள் ஆசைன்னு.. என்றபடி என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டவள்: இரு வர்றேன் என்றபடி தன் அறைக்குப் போய் கையில் சிறிய பிளாஸ்டிக் பெட்டியுடன் திரும்பினாள்.பெட்டியில் விதவிதமான ஆர்டிபிஷியல் முடிகளும், விக்குகளும் இருந்தன. எனக்கு ஏற்கனவே பிடறி வரைக்கும் முடியிருக்கும். சீப்பு மாதிரி பல்லுப் பல்லாய் கிளிப் வைத்த முதுகு வரைக்கும் தொங்கும் முடியை என் உச்சந்தலையில் வைத்து அழுத்திப் பொருத்தி னாள். அடுத்த நிமிடமே ஒரு அழகிய பெண் மாதிரி நான் காட்சியளித்தேன். அப்படியே அச்சு அசல் என் அக்காதான். - நைட்ங்கறதினால முகத்துல மேக்கப் வேணாம்.. இரு என்னை மாதிரியே இடது மூக்கில் வளையம் வச்சு விடறேன். என்றவள் கிளிப் டைப்பிலான சிறிய வளையத்தை என் மூக்கில் மாட்டினாள்.- கடவுளே வந்தாலும் கண்டுபிடிக்க முடியாதுடி.. நீதான் நான்.. நான்தான் நீ.. என்று கண்ணடித்தாள்.- அக்க்க்கா.. எனக்கு பயம்மா இருக்கு..- ஏய் சும்மா போடி.. நேரமாச்சு.. அம்மா படுத்துக்கற நேரம்.மெல்ல அறையை விட்டு வெளிய வந்தேன். ஹாலில் யாரும் இல்லை. வேலையாட்கள் ஹாலின் மெயின் லைட்டை அணைத்து விட்டு வாசல் கதவை சாத்திவிட்டு மெல்லிய இரவு விளக்கை மாத்திரம் எரிய விட்டிருந்தார்கள். மணி பத்தரையைக் காட்டியது.- அம்மாவின் அறைக்குள் நுழைந்தேன். என் கொலுசு சத்தம் கேட்டு கட்டிலில் ஏதோ பத்திரிகையைப் புரட்டிக் கொண்டிருந்த அம்மா: என்னடி மணி பத்தரையாறது தெரியலையா.. வௌக்க அணைச்சுட்டு வந்து படு என்றாள்.எனக்குள் சந்தோஷம்: அக்கா சொன்ன மாதிரியே என்னை அவள் அடையாளம் கண்டு கொள்ளவில்லை. ஒருவேளை என்னை சரியாகப் பார்க்கவில்லையோ என்று நினைத் தேன். அறையில் எரிந்துகொண்டிருந்த விளக்கை அணைத்து விட்டு பெட்ரூம் விளக்கை எரிய விட்டேன்.- அப்படியே தண்ணி கொஞ்சம் குடு.. என்றாள் அம்மா. நான் ஜக்கிலிருந்த தண்ணீரை டம்ளரில் எடுத்து அவளிடம் நீட்டினேன். அப்போதும் அவள் என்னை அடையாளம் தெரிந்துகொள்ளவில்லை: என்னடி தம்பி ரூம்ல பேச்சு.. அவன் தூங்கிட்டானா இல் லையா? என்றாள். - ம்ம்ம்ம்.. தூங்கப் போயிட்டான். சயின்ஸ்ல சந்தேகம் கேட்டான் அதான்.. என்றேன் மென்மையான குரலில். - சரி.. சரி படு.. நாளைக்கு நாங்க ஹைதராபாத் போணும்.. என்றபடி படுத்துக் கொண் டாள். ஒருக்களித்துப் படுத்திருந்த அம்மாவின் குண்டிகள் பரங்கிக்காய் சைஸில் திம் என்று உயர்ந்திருந்தது. மார்புகள் சரிந்து.. நைட்டியின் உள்ளே பிளவுகள் தெரிந்தன.. தாலிச்சரடும், இன்னும் செயின்களும் நடுவில் சிக்கியிருந்தன. அம்மாவுடன் இத்தனை நெருக்கமாகப் படுப்பது சின்ன வயசுக்கப்புறம் இப்போத்தான் நடக்கிறது. நானும் ஒட்டிப் படுத்துக் கொண்டேன். அம்மா கையை என் மேல் போட்டு இடுப்பை வளைத்துக் கொண்டு தூங்கினாள். அம்மாவுடைய அண்மை.. அவள் மூச்சுக் காற்றின் வாசனை.. மலர்களின் நறுமணம்.. பெண்மையின் மணம் என்று எல்லாம் சேர்ந்து என்னை பரவசமாக்கியது..காலையில் அம்மா எழுப்பினாள் : ஏய் பிரியா எந்திரிடி.. மணி ஏழாகுது பார்..கண்ணை கசக்கிக் கொண்டு எழுந்தேன். எங்கிருக்கிறேன் என்பது புரியவில்லை. நான் பிரியாவாகிப் படுத்திருப்பது அப்புறம்தான் ஞாபகம் வந்தது.. கட்டிலில் எழுந்து அமர்ந்து கைகளை உயர்த்தி நெட்டி முறித்தேன். ஹாவ்வ்வ்வ்.. என்று வாயைத் திறந்து கொட்டாவி விட்டேன் : இன்னங் கொஞ்சம் தூங்கறேன்மா.. என்றேன் சிணுங்கலாக..- பொட்டச்சி ஏழு மணி வரைக்கும் தூங்கினா வௌங்கும்டி.. எந்திரி.. போற வீட்ல இப்படித் தூங்கினா என்ன சொல்லுவாங்க.. அது சரி எங்கடி சரண்?- ரூம்ல தான்மா படிச்சிட்டிருப்பான்.அதற்குள் வாட்ச்மேன் வந்தான் : வரச் சொன்னிங்களாம்மா?- எங்கய்யா சரண்? ஆளைக் காணம்? வெளில எங்கியும் போமாட்டானே.. என்றாள் அம்மா.- இல்லம்மா.. தம்பி காலைல நாலு மணிக்கே எந்திரிச்சி ஸ்கூட்டிய எடுத்துட்டுப் போச்சு.. எங்கியோ பிரண்ட் வீட்ல படிக்கப் போறதா சொல்லுச்சு..- பிரண்டு வீட்லயா? அப்படி எங்கியும் போ மாட்டானோ.. ஏய் பிரியா.. சனியனே.. நீ தானடி ராத்திரி பேசிட்டிருந்த? எங்கியும் போறதா சொன்னானா.. மணி ஏழரையாகுது.. எங்கடி தொலைஞ்சான்.எனக்கு சுருக் என்றது. அக்கா காலைல எங்கே கிளம்பிப் போனா?- நல்லாப் பாத்தியா வாட்ச்மேன்.. என்ன டிரஸ் பண்ணிருந்தான். அது அவன்தானா என்றேன் நான் பயத்துடன்.- பாத்தேன் பிரியாம்மா.. அவரு கறுப்ப டீ சர்ட்டும் பேண்டும் போட்டுப் போனார்.எனக்கு ஏதோ வில்லங்கம் என்று பட்டது. நெஞ்சுக்குள் பயம் கவ்விக் கொண்டது.- அம்மா ஒரு விஷயம் சொல்லணும்..- இருடி.. நானே அவன் எங்கன்னு பதைச்சுட்டிருக்கேன்.. அப்படியெல்லாம் எங்கியும் போக மாட்டானே.. என்றவள்: அவன் பிரண்டு போன் நம்பர் ஏதுனா இருக்காடி.. என்றாள்.- அம்மா உள்ளாற வாங்களேன்.. அவன் பத்தித்தான் சொல்லணும்..- என்னடி.. என்றவாறு அறைக்குள் வந்தாள்.சட் என்று அழுதபடியே அவள் தோளில் சாய்ந்து கொண்டேன் : சொல்லித் தொலைடி.. எனக்கு படபடன்னு வருது..- அம்மா நாந்தான் சரண்.. போனது அக்கா.. என்றேன்.ஒரு கணம் விக்கித்துப் போனாள். என்னை மேலும் கீழும் பார்த்தாள்.- ஏண்டி இது விளையாடுற நேரமா சொல்லித் தொலைடி.. எங்க அவன்.. மணி எட்டாகுது.. அவன் அப்பா வாக்கிங் போயிருக்கார். வர்றதுக்குள்ள சொல்லிருடி..- அம்மா உண்மையிலயே நாந்தான் சரண்.. என்று அழுதபடியே நடந்ததை எல்லாம் சொன்னேன்.- ஐயய்யோ குடியக் கெடுத்துட்டுப் போயிட்டாளே..இப்ப நான் என்ன செய்வேன் என்றவள் என்னை நோக்கி : கொஞ்சம் பொறு.. வேலைக்காரங்க எல்லாருக்கும் லீவு குடுத்து அனுப்பிட்டு வர்றேன். விஷயம் வெளிய தெரிஞ்சா என்னாகும்? என்றவாறு ஓடினாள்.காட்சிகள் வேகவேகமாக மாறின. அம்மா வேலைக்காரர்களை அனுப்பி விட்டாள். அப்பா வந்ததும் கோபத்தில் தாறுமாறாய் கத்தினார். எனக்கும் அம்மாவுக்கும் அறை கிடைத்தது. நான் சாதாரண உடைக்கு மாறியிருந்தேன். என் அறையில் அக்கா எழுதி வைத்திருந்த கடிதம் கிடைத்தது. யாரோ ராகேஷ் என்பவனைக் காதலிக்கிறாளாம். அவனுடன் காலையில் பாம்பே போகிறாளாம். நாலைந்து நாளில் அவர்கள் ஆஸ்தி ரேலியா போய்விடுவார்களாம். ஏற்கனவே எல்லாம் பிளான் பண்ணியிருக்கிறாள்.அப்பா தலையில் கை வைத்து உட்கார்ந்து விட்டார்: பிசினஸ்ல பலத்த நஷ்டம். இந்தக் கல்யாணத்தை வைச்சுத்தான் விநாயகத்தோட பிசினஸ் பார்ட்னர்ஷிப் வைச்சுட்டு டெவலப் ஆகலாம்னு நெனச்சேன். தேவிடியா முண்ட... எல்லாத்திலயும் மண்ணள்ளப் போட்டுப் போயிட்டா.. காதலிக்கிறாளாம்.. தேவிடியா என்று வாய்க்கு வந்தபடி திட்டினார்.- ஏங்க இப்படி டென்ஷன் ஆகுறீங்க?- ஏண்டி தெரியாமத்தான் கேக்கிறியா.. விநாயகத்தோட உதவி கிடைக்கலன்னா.. நாம விஷத்தக் குடிச்சு சாகிறதைத் தவிர வேற வழியில்லடி..- இப்ப என்னங்க பண்றது.. அவங்களுக்கு விஷயத்தை சொல்லணும்ல.. - விநாயகம் பயங்கரமான கோபக்காரன்டி.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா மானப் பிரச்சனை.. என்ன பண்ணுவான்னே தெரியலைடி..- அதுக்காக சொல்லாம மறைச்சா எப்டிங்க..மதியம் மெல்லமாக விஷயத்தை அப்பா விநாயகம் அங்கிளுக்குச் சொல்ல, சாயங்காலம் ஐந்து மணிக்கெல்லாம் படபடவென்று காரில் வந்து இறங்கிவிட்டார்கள். அபிஷேக், அவன் அம்மா, அவன் அப்பா விநாயகம் அங்கிள்.- என்னடா நினைச்சிட்டிருக்க.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா நா எப்படி தலை காட்றது வெளில.. என்று கத்தினார்.அபிஷேக்தான் இடையில் புகுந்து பேசினான் : கூல் அப்பா.. இப்ப என்ன நடந்து போச்சு.. ஏன் டென்ஷன் ஆகுறீங்க? கல்யாணம் நடக்கணும் அவ்ளோதான?- எப்படிப்பா நடக்கும்? பொண்ணுதான் தாரை வாந்துட்டாளே..- கூல்..கூல்.. ஏன் கத்தறீங்க.. நா ஒரு யோசனை வச்சிருக்கேன். பிரச்சனை சால்வ் பண்ணிறலாம். ஆனா நீங்க ஒத்துக்கணும்.. ஒத்துக்கணும் என்ன? ஒத்துக்கிட்டுத்தான் ஆகணும்.- என்னடா? என்றார் விநாயகம்.- நா இவர் பையன் சரணைக் கல்யாணம் பண்ணிக்க ஆசைப்படுறேன்.உள்ளே கதவுக்குப் பின்னாலிருந்த எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. எல்லாருக்கும் ஷாக்.- ஏய் அது பையன்ப்பா..- அதுனால என்ன? நா அமெரிக்கால படிச்சவன். அங்க இதெல்லாம் சகஜம். எனக்கும் இதுதான் விருப்பம். நா முதல் முதல்ல பொண்ணு பாக்க வந்தப்ப சரணைப் பாத்ததும் அவளைத்தாள் கல்யாணம் பண்ணனும்னு ஆசைப்பட்டேன். கடவுளாப் பாத்து வழி செஞ்சுட்டார்.. என்ன சொல்றீங்க..- நா என்ன சொல்றது? என்றார் அப்பா. அவர் முகத்தில் தெளிவு வந்தமாதிரி தெரிந்தது.அபிஷேக் தொடர்ந்தான் : பாருங்க. பிரியா ஓடிப்போனது யாருக்கும் தெரியாது. அதை அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிறலாம். ஓடிப்போனது சரண் ன்னுதான் வேலைக் காரங்களுக்குத் தெரியும். அதையும் அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிக்குங்க. அவளைப் பொண்ணா மாத்தி மணவறையில உக்கார வைங்க.. யாருக்கும் அது சரண்ணு தெரியாது. கல்யாணம் நடத்திறலாம்.- உன் வாழ்க்கை என்னாகும்ப்பா.. என்றாள் அவனுடைய அம்மா.- ஒனக்கு சொன்னாப் புரியாதா.. எனக்கு இவளைத்தான் பிடிச்சிருக்கு.. எனக்கு இந்த மாதிரி வாழ்க்கைதான் பிடிக்கும்.. பிரியாவைக் கல்யாணம் பண்ணிருந்தாலும் நான் இவனோட வாழ்ற மாதிரித்தான் வாழ்ந்திருப்பேன்.. புரியுதா.. அப்பா எனக்கு இதுதான் இஷ்டம்.. முழு முழு இஷ்டம். என்ன சொல்றிங்க.. என்றான்.- ஒனக்கு இஷ்டம்னா எங்களுக்குப் பிரச்சனை இல்லை. நீங்க என்ன சொல்றீங்க என்றார் விநாயகம்.அப்பாக்கு சந்தோஷம் தாங்க முடியலை : ஏய்..சியாமளா.. அவளை ரெடி பண்ணிக் கூட் டிட்டு வா.. என்றார்.அம்மாவுக்கு டபுள் சந்தோஷம். என் வயிற்றில் அமிலம் சுரந்தது. நான் படிச்சு அமெரிக்கால பட்டம் வாங்கணும்.. என்னல்லாமோ கனவு.. பெண்மை உணர்வுகள் இருப்பது உண்மைதான்.. ஆனா எனக்கு வேறு விதமான அம்பிஷன் இருந்தது. எனக்கு வியர்த்து வழிந்தது.அம்மா உள்ளே வந்து : கண்ணே சரண்யா.. உன் அக்கா மூலம் போன மானம் உன் மூலம் திரும்ப கிடைக்குதும்மா.. நேத்து நீ ராஜாத்தியாட்டம் டிரெஸ் பண்ணிருந்தப்ப, பெத் தவ என்னாலயே உன்னயக் கண்டுபிடிக்க முடியல.. வாடி.. செல்லம். மாப்பிள்ளை வீட் டார் கூப்பிடறாங்க.. வாம்மா டிரெஸ் பண்ணிக்கலாம்.நான் அம்மாவிடம் அழுதேன் : வேணாம்மா.. நா நேத்துப் பண்ணினது விளையாட் டுக்கு.. அக்கா தப்பிக்கிறதுக்காக நாடகம் போட்டு என்னை மாட்டிவிட்டுட்டா.. அம்மா என் லைப் ஸ்பாயில் ஆயிரும்மா.. -அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாது.. நீ சம்மதிக்கலைன்னாதான் நம்ம எல்லார் லைப்பும் ஸ்பாயில் ஆயிடும். பெரியவங்க சொல்றாங்கள்ல.. முதல்ல வா.. அப்பறம் பாக்கலாம்.
எனக்குள் ஆயிரம் வாட் மின்சாரம் பாய்ந்த மாதிரியான உணர்ச்சி உண்டானது. காதுகளில் எனக்கு துளைகள் இல்லாததால் ஸ்டட் டைப்பில் கிளிப் வைத்த தொங்கட்டான்களை காதில் வைத்து அழுத்தினாள். அது இன்னும் பரவசம்.- ஆமா.. அக்கா.. என்னை விட உனக்கு மார்பு கொஞ்சம் பெரிசு.. ஒன்னோட பிரா எனக்கு சைஸ் சரியாயிருக்காது.. ஆனா இப்ப நான் போட்டிருக்கது சரியான அளவா யிருக்கு.. அதே மாதிரி காது தோடுகளையும் கிளிப் வைத்தது எதுக்கு பயன்படுத்துற.. ஒனக்குத்தான் காதுல துவாரம் இருக்கே..- ஏய்.. இதெல்லாம் உனக்குத்தான் வாங்கி வச்சேன்.. நாந்தான் சொன்னனே உன்னை என் மாதிரி ஆக்கிப் பாக்கணும்னு ரொம்ப நாள் ஆசைன்னு.. என்றபடி என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டவள்: இரு வர்றேன் என்றபடி தன் அறைக்குப் போய் கையில் சிறிய பிளாஸ்டிக் பெட்டியுடன் திரும்பினாள்.பெட்டியில் விதவிதமான ஆர்டிபிஷியல் முடிகளும், விக்குகளும் இருந்தன. எனக்கு ஏற்கனவே பிடறி வரைக்கும் முடியிருக்கும். சீப்பு மாதிரி பல்லுப் பல்லாய் கிளிப் வைத்த முதுகு வரைக்கும் தொங்கும் முடியை என் உச்சந்தலையில் வைத்து அழுத்திப் பொருத்தி னாள். அடுத்த நிமிடமே ஒரு அழகிய பெண் மாதிரி நான் காட்சியளித்தேன். அப்படியே அச்சு அசல் என் அக்காதான். - நைட்ங்கறதினால முகத்துல மேக்கப் வேணாம்.. இரு என்னை மாதிரியே இடது மூக்கில் வளையம் வச்சு விடறேன். என்றவள் கிளிப் டைப்பிலான சிறிய வளையத்தை என் மூக்கில் மாட்டினாள்.- கடவுளே வந்தாலும் கண்டுபிடிக்க முடியாதுடி.. நீதான் நான்.. நான்தான் நீ.. என்று கண்ணடித்தாள்.- அக்க்க்கா.. எனக்கு பயம்மா இருக்கு..- ஏய் சும்மா போடி.. நேரமாச்சு.. அம்மா படுத்துக்கற நேரம்.மெல்ல அறையை விட்டு வெளிய வந்தேன். ஹாலில் யாரும் இல்லை. வேலையாட்கள் ஹாலின் மெயின் லைட்டை அணைத்து விட்டு வாசல் கதவை சாத்திவிட்டு மெல்லிய இரவு விளக்கை மாத்திரம் எரிய விட்டிருந்தார்கள். மணி பத்தரையைக் காட்டியது.- அம்மாவின் அறைக்குள் நுழைந்தேன். என் கொலுசு சத்தம் கேட்டு கட்டிலில் ஏதோ பத்திரிகையைப் புரட்டிக் கொண்டிருந்த அம்மா: என்னடி மணி பத்தரையாறது தெரியலையா.. வௌக்க அணைச்சுட்டு வந்து படு என்றாள்.எனக்குள் சந்தோஷம்: அக்கா சொன்ன மாதிரியே என்னை அவள் அடையாளம் கண்டு கொள்ளவில்லை. ஒருவேளை என்னை சரியாகப் பார்க்கவில்லையோ என்று நினைத் தேன். அறையில் எரிந்துகொண்டிருந்த விளக்கை அணைத்து விட்டு பெட்ரூம் விளக்கை எரிய விட்டேன்.- அப்படியே தண்ணி கொஞ்சம் குடு.. என்றாள் அம்மா. நான் ஜக்கிலிருந்த தண்ணீரை டம்ளரில் எடுத்து அவளிடம் நீட்டினேன். அப்போதும் அவள் என்னை அடையாளம் தெரிந்துகொள்ளவில்லை: என்னடி தம்பி ரூம்ல பேச்சு.. அவன் தூங்கிட்டானா இல் லையா? என்றாள். - ம்ம்ம்ம்.. தூங்கப் போயிட்டான். சயின்ஸ்ல சந்தேகம் கேட்டான் அதான்.. என்றேன் மென்மையான குரலில். - சரி.. சரி படு.. நாளைக்கு நாங்க ஹைதராபாத் போணும்.. என்றபடி படுத்துக் கொண் டாள். ஒருக்களித்துப் படுத்திருந்த அம்மாவின் குண்டிகள் பரங்கிக்காய் சைஸில் திம் என்று உயர்ந்திருந்தது. மார்புகள் சரிந்து.. நைட்டியின் உள்ளே பிளவுகள் தெரிந்தன.. தாலிச்சரடும், இன்னும் செயின்களும் நடுவில் சிக்கியிருந்தன. அம்மாவுடன் இத்தனை நெருக்கமாகப் படுப்பது சின்ன வயசுக்கப்புறம் இப்போத்தான் நடக்கிறது. நானும் ஒட்டிப் படுத்துக் கொண்டேன். அம்மா கையை என் மேல் போட்டு இடுப்பை வளைத்துக் கொண்டு தூங்கினாள். அம்மாவுடைய அண்மை.. அவள் மூச்சுக் காற்றின் வாசனை.. மலர்களின் நறுமணம்.. பெண்மையின் மணம் என்று எல்லாம் சேர்ந்து என்னை பரவசமாக்கியது..காலையில் அம்மா எழுப்பினாள் : ஏய் பிரியா எந்திரிடி.. மணி ஏழாகுது பார்..கண்ணை கசக்கிக் கொண்டு எழுந்தேன். எங்கிருக்கிறேன் என்பது புரியவில்லை. நான் பிரியாவாகிப் படுத்திருப்பது அப்புறம்தான் ஞாபகம் வந்தது.. கட்டிலில் எழுந்து அமர்ந்து கைகளை உயர்த்தி நெட்டி முறித்தேன். ஹாவ்வ்வ்வ்.. என்று வாயைத் திறந்து கொட்டாவி விட்டேன் : இன்னங் கொஞ்சம் தூங்கறேன்மா.. என்றேன் சிணுங்கலாக..- பொட்டச்சி ஏழு மணி வரைக்கும் தூங்கினா வௌங்கும்டி.. எந்திரி.. போற வீட்ல இப்படித் தூங்கினா என்ன சொல்லுவாங்க.. அது சரி எங்கடி சரண்?- ரூம்ல தான்மா படிச்சிட்டிருப்பான்.அதற்குள் வாட்ச்மேன் வந்தான் : வரச் சொன்னிங்களாம்மா?- எங்கய்யா சரண்? ஆளைக் காணம்? வெளில எங்கியும் போமாட்டானே.. என்றாள் அம்மா.- இல்லம்மா.. தம்பி காலைல நாலு மணிக்கே எந்திரிச்சி ஸ்கூட்டிய எடுத்துட்டுப் போச்சு.. எங்கியோ பிரண்ட் வீட்ல படிக்கப் போறதா சொல்லுச்சு..- பிரண்டு வீட்லயா? அப்படி எங்கியும் போ மாட்டானோ.. ஏய் பிரியா.. சனியனே.. நீ தானடி ராத்திரி பேசிட்டிருந்த? எங்கியும் போறதா சொன்னானா.. மணி ஏழரையாகுது.. எங்கடி தொலைஞ்சான்.எனக்கு சுருக் என்றது. அக்கா காலைல எங்கே கிளம்பிப் போனா?- நல்லாப் பாத்தியா வாட்ச்மேன்.. என்ன டிரஸ் பண்ணிருந்தான். அது அவன்தானா என்றேன் நான் பயத்துடன்.- பாத்தேன் பிரியாம்மா.. அவரு கறுப்ப டீ சர்ட்டும் பேண்டும் போட்டுப் போனார்.எனக்கு ஏதோ வில்லங்கம் என்று பட்டது. நெஞ்சுக்குள் பயம் கவ்விக் கொண்டது.- அம்மா ஒரு விஷயம் சொல்லணும்..- இருடி.. நானே அவன் எங்கன்னு பதைச்சுட்டிருக்கேன்.. அப்படியெல்லாம் எங்கியும் போக மாட்டானே.. என்றவள்: அவன் பிரண்டு போன் நம்பர் ஏதுனா இருக்காடி.. என்றாள்.- அம்மா உள்ளாற வாங்களேன்.. அவன் பத்தித்தான் சொல்லணும்..- என்னடி.. என்றவாறு அறைக்குள் வந்தாள்.சட் என்று அழுதபடியே அவள் தோளில் சாய்ந்து கொண்டேன் : சொல்லித் தொலைடி.. எனக்கு படபடன்னு வருது..- அம்மா நாந்தான் சரண்.. போனது அக்கா.. என்றேன்.ஒரு கணம் விக்கித்துப் போனாள். என்னை மேலும் கீழும் பார்த்தாள்.- ஏண்டி இது விளையாடுற நேரமா சொல்லித் தொலைடி.. எங்க அவன்.. மணி எட்டாகுது.. அவன் அப்பா வாக்கிங் போயிருக்கார். வர்றதுக்குள்ள சொல்லிருடி..- அம்மா உண்மையிலயே நாந்தான் சரண்.. என்று அழுதபடியே நடந்ததை எல்லாம் சொன்னேன்.- ஐயய்யோ குடியக் கெடுத்துட்டுப் போயிட்டாளே..இப்ப நான் என்ன செய்வேன் என்றவள் என்னை நோக்கி : கொஞ்சம் பொறு.. வேலைக்காரங்க எல்லாருக்கும் லீவு குடுத்து அனுப்பிட்டு வர்றேன். விஷயம் வெளிய தெரிஞ்சா என்னாகும்? என்றவாறு ஓடினாள்.காட்சிகள் வேகவேகமாக மாறின. அம்மா வேலைக்காரர்களை அனுப்பி விட்டாள். அப்பா வந்ததும் கோபத்தில் தாறுமாறாய் கத்தினார். எனக்கும் அம்மாவுக்கும் அறை கிடைத்தது. நான் சாதாரண உடைக்கு மாறியிருந்தேன். என் அறையில் அக்கா எழுதி வைத்திருந்த கடிதம் கிடைத்தது. யாரோ ராகேஷ் என்பவனைக் காதலிக்கிறாளாம். அவனுடன் காலையில் பாம்பே போகிறாளாம். நாலைந்து நாளில் அவர்கள் ஆஸ்தி ரேலியா போய்விடுவார்களாம். ஏற்கனவே எல்லாம் பிளான் பண்ணியிருக்கிறாள்.அப்பா தலையில் கை வைத்து உட்கார்ந்து விட்டார்: பிசினஸ்ல பலத்த நஷ்டம். இந்தக் கல்யாணத்தை வைச்சுத்தான் விநாயகத்தோட பிசினஸ் பார்ட்னர்ஷிப் வைச்சுட்டு டெவலப் ஆகலாம்னு நெனச்சேன். தேவிடியா முண்ட... எல்லாத்திலயும் மண்ணள்ளப் போட்டுப் போயிட்டா.. காதலிக்கிறாளாம்.. தேவிடியா என்று வாய்க்கு வந்தபடி திட்டினார்.- ஏங்க இப்படி டென்ஷன் ஆகுறீங்க?- ஏண்டி தெரியாமத்தான் கேக்கிறியா.. விநாயகத்தோட உதவி கிடைக்கலன்னா.. நாம விஷத்தக் குடிச்சு சாகிறதைத் தவிர வேற வழியில்லடி..- இப்ப என்னங்க பண்றது.. அவங்களுக்கு விஷயத்தை சொல்லணும்ல.. - விநாயகம் பயங்கரமான கோபக்காரன்டி.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா மானப் பிரச்சனை.. என்ன பண்ணுவான்னே தெரியலைடி..- அதுக்காக சொல்லாம மறைச்சா எப்டிங்க..மதியம் மெல்லமாக விஷயத்தை அப்பா விநாயகம் அங்கிளுக்குச் சொல்ல, சாயங்காலம் ஐந்து மணிக்கெல்லாம் படபடவென்று காரில் வந்து இறங்கிவிட்டார்கள். அபிஷேக், அவன் அம்மா, அவன் அப்பா விநாயகம் அங்கிள்.- என்னடா நினைச்சிட்டிருக்க.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா நா எப்படி தலை காட்றது வெளில.. என்று கத்தினார்.அபிஷேக்தான் இடையில் புகுந்து பேசினான் : கூல் அப்பா.. இப்ப என்ன நடந்து போச்சு.. ஏன் டென்ஷன் ஆகுறீங்க? கல்யாணம் நடக்கணும் அவ்ளோதான?- எப்படிப்பா நடக்கும்? பொண்ணுதான் தாரை வாந்துட்டாளே..- கூல்..கூல்.. ஏன் கத்தறீங்க.. நா ஒரு யோசனை வச்சிருக்கேன். பிரச்சனை சால்வ் பண்ணிறலாம். ஆனா நீங்க ஒத்துக்கணும்.. ஒத்துக்கணும் என்ன? ஒத்துக்கிட்டுத்தான் ஆகணும்.- என்னடா? என்றார் விநாயகம்.- நா இவர் பையன் சரணைக் கல்யாணம் பண்ணிக்க ஆசைப்படுறேன்.உள்ளே கதவுக்குப் பின்னாலிருந்த எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. எல்லாருக்கும் ஷாக்.- ஏய் அது பையன்ப்பா..- அதுனால என்ன? நா அமெரிக்கால படிச்சவன். அங்க இதெல்லாம் சகஜம். எனக்கும் இதுதான் விருப்பம். நா முதல் முதல்ல பொண்ணு பாக்க வந்தப்ப சரணைப் பாத்ததும் அவளைத்தாள் கல்யாணம் பண்ணனும்னு ஆசைப்பட்டேன். கடவுளாப் பாத்து வழி செஞ்சுட்டார்.. என்ன சொல்றீங்க..- நா என்ன சொல்றது? என்றார் அப்பா. அவர் முகத்தில் தெளிவு வந்தமாதிரி தெரிந்தது.அபிஷேக் தொடர்ந்தான் : பாருங்க. பிரியா ஓடிப்போனது யாருக்கும் தெரியாது. அதை அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிறலாம். ஓடிப்போனது சரண் ன்னுதான் வேலைக் காரங்களுக்குத் தெரியும். அதையும் அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிக்குங்க. அவளைப் பொண்ணா மாத்தி மணவறையில உக்கார வைங்க.. யாருக்கும் அது சரண்ணு தெரியாது. கல்யாணம் நடத்திறலாம்.- உன் வாழ்க்கை என்னாகும்ப்பா.. என்றாள் அவனுடைய அம்மா.- ஒனக்கு சொன்னாப் புரியாதா.. எனக்கு இவளைத்தான் பிடிச்சிருக்கு.. எனக்கு இந்த மாதிரி வாழ்க்கைதான் பிடிக்கும்.. பிரியாவைக் கல்யாணம் பண்ணிருந்தாலும் நான் இவனோட வாழ்ற மாதிரித்தான் வாழ்ந்திருப்பேன்.. புரியுதா.. அப்பா எனக்கு இதுதான் இஷ்டம்.. முழு முழு இஷ்டம். என்ன சொல்றிங்க.. என்றான்.- ஒனக்கு இஷ்டம்னா எங்களுக்குப் பிரச்சனை இல்லை. நீங்க என்ன சொல்றீங்க என்றார் விநாயகம்.அப்பாக்கு சந்தோஷம் தாங்க முடியலை : ஏய்..சியாமளா.. அவளை ரெடி பண்ணிக் கூட் டிட்டு வா.. என்றார்.அம்மாவுக்கு டபுள் சந்தோஷம். என் வயிற்றில் அமிலம் சுரந்தது. நான் படிச்சு அமெரிக்கால பட்டம் வாங்கணும்.. என்னல்லாமோ கனவு.. பெண்மை உணர்வுகள் இருப்பது உண்மைதான்.. ஆனா எனக்கு வேறு விதமான அம்பிஷன் இருந்தது. எனக்கு வியர்த்து வழிந்தது.அம்மா உள்ளே வந்து : கண்ணே சரண்யா.. உன் அக்கா மூலம் போன மானம் உன் மூலம் திரும்ப கிடைக்குதும்மா.. நேத்து நீ ராஜாத்தியாட்டம் டிரெஸ் பண்ணிருந்தப்ப, பெத் தவ என்னாலயே உன்னயக் கண்டுபிடிக்க முடியல.. வாடி.. செல்லம். மாப்பிள்ளை வீட் டார் கூப்பிடறாங்க.. வாம்மா டிரெஸ் பண்ணிக்கலாம்.நான் அம்மாவிடம் அழுதேன் : வேணாம்மா.. நா நேத்துப் பண்ணினது விளையாட் டுக்கு.. அக்கா தப்பிக்கிறதுக்காக நாடகம் போட்டு என்னை மாட்டிவிட்டுட்டா.. அம்மா என் லைப் ஸ்பாயில் ஆயிரும்மா.. -அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாது.. நீ சம்மதிக்கலைன்னாதான் நம்ம எல்லார் லைப்பும் ஸ்பாயில் ஆயிடும். பெரியவங்க சொல்றாங்கள்ல.. முதல்ல வா.. அப்பறம் பாக்கலாம்.
No comments:
Post a Comment