அக்காலும் தம்பியும் - இரண்டாம் பகுதி

அம்மா என்னைக் கையைப் பிடித்து உள்ளே அழைத்துச் சென்றாள். நான் அழுது கொண்டே யிருந்தேன்.

அம்மா என்னை ஒரு கல்யாணப் பெண்ணைப் போலவே அலங்காரம் பண்ணி விட்டாள். மெரூன் கலர் பட்டுப்புடவை..காலில் கொலுசு.. கண்களில் மை..தலையில் விக் வைத்துப் பின்னல் போட்டு தலை நிறைய மல்லிகையை வைத்து விட்டாள்.  கன்னங்களில் சிவப்பு.. உதடுகளில் கிளிட்டரிங் லிப்ஸ்டிக். 

- இந்தா இந்தக் காபியை எடுத்துட்டுப் போம்மா சரண்யா..

நான் தயக்கத்துடன் ஹாலில் போய் நின்றேன். வட்டமாக அமைக்கப்பட்டிருந்த விலை யுயர்ந்த சோபாக்களில் ஒவ்வொருவரும் புதைந்திருந்தார்கள். அபிஷேக் என்னைப் பார்த் ததும் : ஹாய் டார்லிங்.. என்றான்.

விநாயகம் அங்கிள் நிமிர்ந்து பார்த்து: வாவ்.. உண்மையிலயே ரொம்ப அழகாயிருக் கம்மா.. நா போன வாட்டி வந்தப்ப கூட சரியா நோட்டீஸ் பண்ணல.. வெரி நைஸ்

எல்லாருக்கும் காபி கொடுத்து முடித்ததும் விநாயகம் அங்கிளின் மனைவி யமுனா என்னைக் கையைப் பிடித்து தன் அருகில் உட்கார வைத்துக் கொண்டாள். நான் குனிந்த தலை நிமிராமல் நிலத்தைப் பார்த்தபடி சோபாவின் விளிம்பில் உட்கார்ந்திருந்தேன். என் முகவாய்க் கட்டையைப் பிடித்து உயர்த்திய யமுனா: உண்மையிலயே நீ மகா லட்சுமியாட்டம் இருக்க.. என் பையன் சொல்லும்போது கூட நான் தயங்கினேன். ஆனா நீ  தேவதையாட்டம் இருக்க.. என்றபடி என் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டாள்.

- சரண்யா பயப்படாதம்மா.. நாங்கள்ல்லாம் இருக்கோம். நாம பொண்ணாயிட்டோ மேன்னு வெட்கப்படக் கூடாது.. பொண்ணா பிறக்கறது தவம் என்றார் விநாயகம்.

அம்மாவும் வந்து அமர, அபிஷேக்: அப்பா நா இவளோட தனியாப் பேசணும். என்றான்.

- இதிலென்ன சன்.. தாராளமாப் பேசுங்க.. நீங்க கட்டிக்கப் போறவதான என்றார் அப்பா.

தனியறையில் அபிஷேக்கை சந்தித்தேன். என் உடல் நடுங்கிக் கொண்டேயிருந்தது. எனக்கு அவனை ஆரம்பத்திலிருந்தே பிடிக்கவில்லை. காரணம் சொல்லத் தெரிய வில்லை. ஒரு அடிமைப்படுத்தி வைக்கும் ஆண் மையும், ஆளுமையும் இருந்தது. நல்ல மஞ்சள் நிறம். முரட்டுத் தோற்றம். இந்திப் பட வில்லன் மாதிரி. மீசை இல்லாவிட் டாலும் சதா கண்களில் மிரட்டும் அதிகாரம் இருந்தது. உதடுகள் சிவப்பாக இருந்தது. ஆனால் சதா குட்கா மாதிரி எதையோ மென்று கொண்டிருந்தான்.  உடம்பு ஜிம்முக்குப் போய் விண் என்று இருந்தது. புயங்கள் ஒவ்வொன்றும் வலிமையாக இருந்தது. அவன் கண்கள் என் அங்கங்களைத் துகிலுரிவதைப் போலப் மேய்ந்து கொண்டிருந்தது. 

நான் பயத்துடனும், சங்கடத்துடனும் அறையில் தலை குனிந்து நின்றேன். என் பின் புறமாக வந்து என் தோள்களைப் பிடித்தவன், தலையில் இருந்த மல்லிகை பூவை ஆழமாக உறிஞ்சினான்: நோத்தா கிளப்புறியேடி.. இப்பவே என் பாண்டெல்லாம் கிழியுது.. என்றான். குடித்திருப்பான் போலிருக்கிறது. குட்காவுடன் சேர்த்து மதுவின் நெடியடித்தது. எனக்குக் குமட்டியது,

நான் பயந்து போனேன். முதன் முதலாகப் பார்க்கும்போதே இவ்வளவு அநாகரிகமாக நடந்து கொள்கிறான்.  இவனைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டால், என்னல்லாம் பாடுபடுத்துவானோ?

- ஒன் அக்காவைப் பார்க்க வரும் போதே உன்னையப் பாத்து மலைச்சுட்டேன். எப்ப டியும் நான்தான் ஒன்னியக் கன்னிகழிக்கணும்னு அப்பவே முடிவு பண்ணிட்டேன்.  இப்ப சந்தர்ப்பமே நம்மச் சேர்த்து வச்சிருச்சு பாத்தியாடி.. என் பொண்டாட்டி.. என்றபடியே என் கன்னத்தில் தன் கன்னத்தை வைத்து இழைத்தான்.

எனக்குக் கன்னங்களில் குப் என்று இரத்தம் பாய்ந்து சிவந்தது. கண்களைத் தாழ்த்திக் கொண்டேன். பின்னாலிருந்து அணைத்து என் கைகளை இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண் டான் : ஒன் சூத்து தாண்டி பம்முன்னு ரொம்ப அழகு.. ஆனா ஒன்னியக் கன்னிகழிக்க இன்னம் பதினைந்து நாள் பொறுக்கணுமாமே.. என்றபடி என் கழுத்தில் முத்தமிட் டான்.  அவன் மூச்சு என் கழுத்தில் உராய்ந்து என்னை சங்கடப்படுத்தியது.

மெல்ல அவன் கைகைளை விலக்கி: விடுங்க ப்ளீஸ் என்றேன். என் பின்புறத்தில் கன மாக ஏதோ கட்டையை வைத்து குத்தியமாதிரி அவன் ஆண்மை என்னை அழுத்தியது.

- ஒன் மேல நான் ரொம்ப வெறியாயிருக்கேன் டியர்.. ஒன்னியப் பாத்துட்டுப் போனதி லிருந்து தினம் ஒன்னய நெனச்சுத்தான் கையடிக்கிறேன்.. ஒன்னய நெனச்சாலே நட்டுக் குது.. குத்தினா குத்தாலமாக் கொட்டுது.. ஒனக்கு ஒண்ணு தெரியுமா? ஒன் அக்கா ஓடிப் போறது எனக்கு ஏற்கனவே தெரியும். இன்னம் சொல்லணும்னா அவளைக் காலைல ஸ்கூட்டில வரச்சொல்லி அதை இரண்டு தெரு தாண்டி பார்க் பண்ணச் சொல்லிட்டு என் கார்லதான் அவளைக் கொண்டு போயி அவ காதலன் கிட்ட சேத்தேன். நேத்து ராத்திரி ஒன்னப் பொண்ணா அலங்கரிச்சு ஒங்கம்மா அறைக்கு அனுப்பச் சொல்லி அவ கிட்ட ஏற்கனவே திட்டம் சொன்னதும் நான்தான்.

நான் அதிர்ச்சியாக அவனைப் பார்த்தேன்.

- எல்லாம் ஒனக்காகத்தாண்டி.. ஒன்னய சூத்தடிக்கணும்னுதான். எனக்கு அவளைப் பிடிக்கல.. அதான் ஒன் நொக்காளப் பிடிக்கல.. அவ மாத்திரமில்ல எந்தப் பொட்டச்சிய யும் கல்யாணம் கட்டப்பிடிக்காது. அவளுங்களைப் புண்டையில ஒக்கிறதும் எனக்கு பிடிக்காது. நமக்கு எப்பயுமே சூத்துதான் இன்ட்ரஸ்ட்.. அதுல குத்தும் போது கிளம்பும் வாசமும், இன்பமும் அலாதி.. அதும் ஆம்பளப் பசங்கள சூத்தடிக்கிறதுன்னா எனக்கு உயிர். நான் அவளை எப்படிடா வெட்டி விடறது.. ஒன்னியக் கவர் பண்றதுன்னு யோசிச்சிட்டிருந்தப்பத்தான், நிச்சயமான இரண்டாவது நா அவ எனக்கு போன் பண்ணி, தான் வேறொரு பையனைக் காதலிக்கிறதா சொன்னா.. எனக்கு ரூட் கிளியர் ஆயிருச்சு.. நானே அவ காதலுக்கு ஹெல்ப் பண்ணேன்.. அவ என்னை தியாக தீபமா நெனச்சுக் கையெடுத்துக் கும்பிட்டுட்டு போயிட்டா.. எனக்கு நீ கிடைச்ச.. என்றான்.

நான் அதிர்ச்சியுடன் அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தேன். என் கண்களில் கண்ணீர கோர்த்தது.

- சார்.. என் வாழ்க்கையைக் கெடுத்துடாதீங்க ப்ளீஸ்.. நா நிறையப் படிக்கணும்னு அம்பிஷன் வைச்சிருக்கேன்.. என்னிய விட்றுங்க.. என்று கையெடுத்துக் கும்பிட்டேன்.

- அடித் தாயிலி. அவளைத் துரத்துனதே ஒன்னய கன்னிகழிக்கணும்னுதானடி.. மத்தபடி நான் மகான் எல்லாம் இல்ல.. ஒன்னிய நா விடமாட்டேன். இனி நீ பொட்டச்சிதான். எனக்குப் பொண்டாட்டிதான். நா சாதாரண ஆளு மாதிரியில்ல.. செக்ஸ்ல விநோதமான பழக்கங்கள் கொண்டவன். அருவருப்பும், வன்முறையுமான செக்ஸ்தான் என் விருப் பம். அதுக்கு பொம்பளங்க சரிப்பட மாட்டாளுங்க.. ஒம் மாதிரி பொட்டைங்கதான் லாயக்கு.. பாக்கத்தான போற.. என்றான்.

- எனக்குப் பகீர் என்றிருந்தது.  

பின்னாலிருந்து என்னை இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டிருந்தவன் அப்படியே என் மார்புக் கனிகளைப் பிடித்து பலமாகப் பிசைந்தான். நான் நெளிந்தேன். நெளிகையில் என் பின்புறம் அவனுடைய தடி விம்மி விம்மி தொடுவது தெரிந்தது.

அவன்: உண்மையான மொலையா.. இல்ல உள்ளாற எதும் வச்சிருக்கியா என்றான்.

நான்: விடுங்க..ப்ளீஸ் என்றேன்.

அப்படியே என் கன்னத்தை பலமாகக் கடித்தான்: ஒனக்கு ஆப்பிள் கன்னமடி கட்டழ கியே.. பர்ஸ்ட் நைட்ல என் சுன்னியத் தளர விடமாட்ட போலிருக்கே.. என்றான்.

புதிதாகப் பார்த்தவுடனேயே பச்சை பச்சையாகப் பேசுவதைக் கேட்டபோது எனக்கு கூச்சமாக இருந்தது.

என்னை நேராகத் திருப்பி அணைத்துக் கொண்டவன். என் கையைப் பிடித்து புடைத்திருந்த தன் பேண்டின் மேல் வைத்து: தொட்டுப் பாரு.. சைஸ் போதுமான்னு.. என்று சிரித்தான். உள்ளே ஏதோ விலாங்கு மீன் துள்ளுவது மாதிரி இருந்தது. நான் கையை வெடுக் என்று எடுத்துக் கொண்டேன்.

என் பின்புறத்தைப் பிடித்து பலமாகப் பிசைந்தான்: சைஸ் பெருசாயிருந்தாலும் பரவா யில்ல.. ஒன் சூத்தைக் கிழிச்சிறலாம்.. என்றபடி ஏதோ ஜோக் அடித்தவன் போலச் சிரித் தான். எனக்குக் கண்களில் கண்ணீர் முட்டியது. இவன் என்னை ஒரு போகப் பொருளா கத்தான் பாவிப்பான். மனுஷ ஜென்மமாய் நிச்சயம் நடத்த மாட்டான். அக்கா தப்பித்து விட்டாள். நான் எப்படித் தப்பிப்பது?

கிட்டவாடி.. நொம்மா என்றபடி முத்தமிட என் வாயை நெருங்கினான். அதற்குள் அம்மா: சரண்யா.. என்று அழைக்க, விலகிக் கொண்டான்.

அவன் கொடுத்த அதிர்ச்சி அவர்கள் எல்லாம் போன பிறகும் எனக்கு ரொம்ப நேரம் நீடித்தது.  யாரிடம் சொல்வது என் நிலைமையை? அப்பாவுக்கு பிசினஸ்தான் முக்கியம். அம்மாவுக்கு பணம்தான் முக்கியம். அவர்கள் வீட்டில் அவர்களுக்கு கௌரவம்தான் முக்கியம். இவனுக்கோ காமம்தான் முக்கியம். இதில் எனக்கு என்ன தேவை என்பதை யார் கேட்கப் போகிறார்கள்?

ஒரு காலத்தில் பெண்கள் உடைகளை அணிந்து பார்க்க மாட்டோமா என்று எவ்வள வாக ஏங்கியிருக்கிறேன். இப்போது எனக்கு அந்த உடைகளே பாரமாயிருந்தது. 

ஒரு ஆணைக் கல்யாணம் பண்ணிக் கொள்வது எனக்கு பிடிக்காத விஷயம் இல்லை. உண்மையில் சொல்லப்போனால் நான் அப்படிப்பட்ட ஒரு வாழ்க்கையைத் தான் விரும்பினேன். ஆனால், இவனைப் பார்த்த பிறகு என் ஆசையெல்லாம் பயமாக மாறி விட்டது.

அவர்கள் போனதும் முதல் காரியமாக என் அறைக்குச் சென்று என் உடைகளை மாற்றிக் கொள்ள விரும்பினேன். நான் வேகமாக அறைக்குள் நுழைய, பின்னாலேயே அம்மாவும் வந்தாள். என் பழைய உடைகளை எடுப்பதற்காக என் வார்ட்ரோப்பை திறந் தேன். அதிர்ச்சியாயிருந்தது.

 அந்த வார்ட்ரோப் முழுவதிலும் சுடிதார்கள், மிடிகள், காக்ரா செட் உடைகள், உள் பாவாடைகள், சேலைகள், ஜாக்கெட்டுகள், வகை வகையாகப் பிராக்கள், பாண்டிஸ்கள் என்று எல்லாமே பெண்கள் சமாச்சாரமாக நிறைந்திருந்தது.

நான் அதிர்ச்சியுடன் : அம்மா என்ன இது? என்றேன்.

என்னை அப்படியே அணைத்துக் கொண்டவள்: இனிமே இப்படித்தாண்டி.. சரண்யா.. நீ இனிமே இதுங்களைத்தான் போடணும்.

-ப்ளீஸ்ம்ம்மா.. நா இங்க இருக்க வரைக்குமாவது என்னுடைய பழைய டிரெஸ்ங்களை  போட்டுக்கறேன்.

- இங்க பாருடி.. வீட்ல இருக்கற ஆட்கள் யாருக்கும் நீதான் சரண்னு தெரியாது. பிரியான் னுதான் நெனச்சிட்டிருக்காங்க. ஓடிப்போனதுதான் சரண். சரியா.. அதுனால இனி நீ பழசயெல்லாம் நினைக்கக் கூடாது. உன் டிரெஸை எல்லாம் வெளியே போட்டுறச் சொல்லிக் குடுத்தனுப்பிட்டேன். என்றாள்.

எனக்குள் ஆற்றாமையும், அழுகையும் முட்டிக்கொண்டு வந்தது. என்னைப் பகடைக் காயாக தங்கள் தங்கள் சுயநலத்துக்காகப் பயன்படுத்திக் கொள்கிறார்கள். என்ன செய்வது? எனக்கு வேற வழி தோன்றவில்லை.

அக்கா ஓடிப் போனதினால அம்மா என்னை கவனமாக கண்காணித்துக் கொண்டேயி ருந்தாள். என் செல்போனை வாங்கிக் கொண்டாள். என் கூடவே நின்றாள்.  

- நான் என் ரூமில படுத்துக்கறேன்ம்மா.. எனக்கு கொஞ்சம் தனிமை வேணும் என் றேன்.

- அதெல்லாம் தப்புடி ராசாத்தி.. நிச்சயமான பொண்ணு தனியா எல்லாம் படுக்கக் கூடாது. அப்பாக்கு தெரிஞ்சா அவ்ளோதான். பேசாம வாடி.. என் கூடப் படுத்துக்க.

அம்மாவின் அறையில் அவளருகில் படுத்துக் கொண்டேன். அம்மா என்னை நெருக் கமாக அணைத்துக் கொண்டாள்.  என் கன்னங்களில் முத்தமிட்டாள்.

- நாளைக்கு நீயும் எங்க கூட ஹைதராபாத் வர்ற.. அப்பா சொல்லிருக்கார். ஒன்னை பொண்ணா அலங்கரிக்க அங்க நாம கொஞ்ச நாள் தங்கணும்..

நான் பதில் ஏதும் பேசவில்லை.

- உனக்கு காது குத்தணும். மூக்கிலயும் உன் அக்கா மாதிரி குத்தணும். அப்பறம் பேசியல் அது இதுன்னு நிறைய வேலை இருக்கு.. அதெல்லாம் அங்கயே முடிச்சிறணும்.. இங்க எதுவும் வேணாம் என்றாள்.

நான் விசும்பி அழுதேன்.

-ஏய்.. ஏண்டி அழறே.. என்றவாறு என்னை இழுத்து அணைத்துக் கொண்டு : பொண்ணா இருக்கறது எவ்ளோ சுகம் தெரியுமா? அதைப் போய் வேணாம்ங்கறயே.. உண்மையச் சொல்லு.. உனக்குப் பெண் உணர்வுதான அதிகம்? என்றாள்.

- நான் பொண்ணா இருக்கறதுக்கு அழலம்மா.. அந்தப் பையன நெனச்சாத்தான் பயம்மா இருக்கு.. என்னனென்னவோ சொல்றான். ரொம்பக் குரூரமா நடந்துக்கறான்.. என்றபடி நடந்ததைச் சொன்னேன்.

-அதுனால என்னடி? ஒம் மேல எவ்வளவு ஆசையிருந்தா தனக்கு நிச்சயமான பொண்ணு  ஓடிப்போறதுக்குக் கூட உதவி செஞ்சிருப்பான்? அதை யோசிச்சுப் பாரு. நல்ல ஆம்ப ளைங்க எல்லாருமே அப்படித்தாண்டி இருப்பாங்க.. முதல்ல பயம்மா இருக்கும்.. அப்பறம் நீயே வேணும் வேணும்னு கேப்ப.. ஆம்பளை சுகம்னா சும்மா இல்லடி..  என்றபடியே என்னை இன்னும் நெருக்கமாக அணைத்துக் கொண்டு என் வாயில் முத்தமிட்டாள். 

(தொடரும்)

அபிராமி ஓர் ஆச்சரியம் - பகுதி 14

காலை இதோ விடிந்துவிட்டது. எனது கேள்விகளும் எழுந்துவிட்டது எனக்குள் மீண்டும். கலையாத தூக்கத்தோடு படி இறங்கி ஹாலில் டிவி முன் அமர்ந்தேன். கீதாவும் அப்போதுதான் வந்து எனது அருகில் வந்து சன் மியூசிக் வைத்தாள்.

"என்னங்கடி காலையில் டிவி முன்னாடி? இப்படி இருந்தீங்க அப்படினா எப்படி  வீட்டுல எப்படி குப்பை கொட்ட முடியும்?" என்றார் அம்மா.

இந்த வார்த்தை என்னது சந்தேகத்தையும் கோபத்தையும் அதிகமாகியது. சற்றென்று நான் சமையலறை சென்று பாத்திரம் விலக்க ஆரம்பித்தேன். கீதாவும் என்னுடன் சேர்த்து வேலை ஆரம்பித்தாள். அப்போது என்னை அம்மா கூப்பிடும் சத்தம் கேட்டது.

"அபி, என்ன ஒரு மாதிரி இருக்க?"

"அது எல்லாம் ஒன்னும் இல்லைமா" பொய் சொன்னேன் நான்.

"இல்லை.. நேத்துல இருந்து எதோ வித்தியாசம் தெரியுது. மறைக்காம  சொல்லுடி" என்றார் அம்மா.

நான் என் மனதில் இருந்ததை சொல்லி முடித்தேன். அம்மாவும் தங்கையும் அமைதியாக கேட்டனர். பின்பு அம்மா பேசத் தொடங்கினார்.

"அபி, நம்ம எல்லோருக்குமே தெரியும் நீ இதை உன் நண்பி பூர்ணிமாக்காக செய்யுற. நீ என் ஒரே பையன். நீ ஒரு பொண்ணுமாதிரி இருக்குறது எனக்கு முதல சம்மதம் இல்லாட்டியும் நான் உன் ஆசைக்காக ஒத்துகிட்டேன். உன் ஆசையும் சந்தோசமும் தான் எனக்கு முக்கியம்.

நீ 4 வருஷம் ஒரு பெண் மாதிரி இந்த உலகத்துல நடிக்க போகிறாய். இல்லையா? அப்படி இருக்கும் பொது கரெக்டா இருந்தாதான் யாருக்கும் சந்தேகம் வராது. உனக்காகத்தான் நானும் பூரணி அம்மாவும் இவ்ளோ பெரிய ரிஸ்க் எடுக்குறோம். பூரணி அம்மா இந்த ஊரு கலெக்டர் என்பதால் நமக்கு கொஞ்சம் ஈசி.

நீ ஒரு உண்மையான பொண்ணு மாதிரி நடந்துகிட்டா தான் யாருக்கும் சந்தேகம் வராது. அதுக்கு உன்னை நீ ஒரு பெண்ணாக முதல ஏத்துக்கணும். அப்போ தான் மத்தவங்களை நம்ப வைக்க முடியும்.

ஆனா உனக்குள்ள இப்படி ஒரு குழப்பம் இருந்த மறுபடி யோசி. தப்பு இல்ல. நீ எந்த முடிவுக்கு வந்தாலும் நாங்க உனக்கு துணையாய் இருப்போம்." பேசி முடித்தார் அம்மா.

இப்போது என் மனதில் ஒரு தெளிவு பிறந்தது.

"இன்னும் வெறும் 4 வருஷம் தான் நான் அபிராமி மாதிரி இருப்பேன். அப்புறம் நான் பழையமாதிரி ஒரு பையன் மாதிரி வாழ்க்கை வாழ்வேன். இப்போ இந்த 4 வருஷம் மட்டும் இந்த உலகத்துக்கு நான் பொண்ணு மாதிரி இருக்க போறேன். இனி எனக்கு எந்த குழப்பமும் இல்லை" தெளிவாய் சொன்னேன் அம்மாவிடமும் கீதாவிடமும்.

கீதா சந்தோஷத்தில் என்னை கட்டிப்பிடித்தாள்.

"ரொம்ப தேங்க்ஸ் அக்கா. எனக்கு என் அக்காவைத் தான் ரொம்ப புடிச்சி இருக்கு. வாழ்க்கை முழுக்க இப்படி  இருந்தா எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்."

கொஞ்சம் சிரித்து விட்டு அவளை கட்டிப்பிடுத்து நன்றி சொன்னேன்.

மேலும் அம்மா தொடர்ந்து பேசினார்.

"அபிராமி , நான் ஒண்ணு சொல்றேன். இது கீதாவுக்கு தெரியும், புரியும். நீயும் புரிஞ்சிக்கணும். ஒரு பொம்பளையா இருப்பது அவ்ளோ சுலபம் இல்லை. வெளியில் ஆண்கள் நம்மை ஒரு போதை பொருள் மாதிரித்தான் பாப்பாங்க. நேத்து நீ ஒரு பையன் உன்னை பாத்ததுக்காக அழுத என்று கீதா சொன்னாள். அவன் உன்னை ஒரு பொண்ணுமாதிரி பாத்தான். சோ அதுல தப்பு இல்லை. நம்மதான் ஜாக்கிரதையாய் இருக்கனும்.

பொண்ணுங்க ஈசியா ஒரு பையன் கிட்ட விழுந்துடுவாங்க. பாத்து நடந்துக்கோ." அறிவுரை முடித்தார் அம்மா. அப்புறம் வேலை எல்லாம் முடித்து நாங்கள் மூவரும் பாலிமர் டிவியில் ஹிந்தி சீரியல் பாத்துக்கொண்டு இருந்தோம். அப்போது பூர்ணிமாவும் அவளது அம்மாவும் எங்கள் வீட்டுக்குள்ளே வந்தனர். ஏனோ பூரணி பள்ளி சீருடை அணிந்திருந்தாள்.

"வாங்க ஆண்டி. வாடி பூரணி" இருவரையும் அழைத்து அமரச் செய்தேன். அம்மா என்னிடம் காப்பி போட்டு கொண்டு வரச் சொன்னார்கள். எங்கள் வீட்டு வேலைக்காரி செல்வி அக்கா விடுப்பில் சென்றதால் என்னிடம் சொன்னார்கள். ஆண்டி கீதாவிடம் அவளது விளையாட்டு போட்டி பற்றி பேசிக்கொண்டு இருந்ததால் அவள் வரவில்லை.

நான் சமையல் அறையில் காப்பி போட்டுக்கொண்டு இருக்கும் பொது பூரணி வந்தாள்.

"என்னடி, நல்லா காப்பி போட கத்துகிட்டியா? ஒழுங்கா கத்துக்கோ. பின்னாடி உன் புருஷனுக்கு நீ தான் டெய்லி காப்பி போட்டு காலைல எழுப்பனும்" என்று கிண்டல் அடித்தாள்.

"சீ..சும்மா இருடி."

"அய்யோ.. இங்க பாரேன் இவ வெட்கப் படுறத.. என் கண்ணே பட்டிடும் போல."

"ஏன் என்னை ரொம்ப கிண்டல் பண்ணுற பூரணி?"

"இல்லடி, வெட்கப்படும்போது நீ ரொம்ப அழகா இருக்க. இவ்ளோ வருஷமா உனக்குள்ள ஒளிஞ்சி கிட்டு இருந்த பெண்மை அழகா வெளிய வருதுடி."

எனக்கு வெட்கமும் பொங்கியது. அடுப்பில் பாலும் தான். காப்பி போட்டு ஒரு தட்டில் 5 கப்பில் ஒற்றி எடுத்து வந்தேன்.

"ஓ, உங்க பொண்ணு அபிராமி இப்போ ரொம்ப முன்னேறி விட்டாபோல. குட் குட். சரி, எனக்கு உங்க 2 பொண்ணுங்க போட்டோ வேணும். காலேஜ்ல கேட்டாங்க. ஸ்கூல் யூனிபார்ம் போட்ட மாதிரி தான் வேணுமாம். இவகிட்டையும் புது போட்டோ இல்லை. ஸோ இவங்க மூணு பேரும் ஸ்டுடியோ போய் புது போட்டோ எடுத்துட்டு வரட்டும்" என்றார் ஆண்டி.

"இவளுக்குன்னு யூனிபார்ம் இல்லை. கீதாவோட யூனிபார்ம்தான் இவ போடணும். சைஸ் கரெக்ட் இருக்கும். சோ ப்ரொப்லெம் இல்லை." அம்மா சொன்னார்.

"நல்லது.. அபிராமி இன்னுமா தலைக்கு விக் யூஸ் பண்ணுற? சீக்கிரம் உண்மையான கூந்தல் வளர்க்கணும். அப்போதான் இயல்பா இருக்கும். அப்புறம் வீட்டுக்கு யாராவது விருந்தாளிங்க வந்தா இப்படி வெறும் நைட்டி போட்டுக்கிட்டு நிக்க கூடாது. மேல டவல் எதாவது போட்டுக்கணும். நாங்க இருக்கும்போது இப்போ ஓகே. நான் பொதுவா சொல்றேன்."

"சரிங்க ஆண்டி. இனிமேல் பாத்துக்குறேன். எனக்கும் ரொம்ப ஆசைதான் கீதா மாதிரி நீளமான முடி வேணும்னு"

"ஹ்ம்ம்ம், இது பெண்களோட இயல்பான ஆசை..உனக்கும் ஒட்டிகிச்சா இந்த கொஞ்ச நாளைல" சிரித்தார்கள் அனைவரும்.

இப்போது கீதாவும் பூரணியும் என் அறைக்கு ஒரு பள்ளி சீருடை எடுத்துக்கொண்டு வந்தனர். என்னை அதை அணியச்சொல்லி விட்டு இருவரும் என் எதிரே அமர்ந்தனர்.

நான் அப்போது அணிந்திருந்த நைட்டி மற்றும் உள்பாவாடை கழட்டி விட்டு என் பிரா மற்றும் பேன்ட்டி மட்டும் அணிந்து நின்றுகொண்டு இருந்தேன்.

"இங்க பாத்தியா கீதா உன் அக்காவை, எதோ பிரா கம்பெனிக்கு விளம்பரம் பண்ணுறமாதிரி நிக்குறா..."

"என்ன இப்போ. என் அக்காவுக்கு என்ன குறைச்சல்." இது கீதாவின் குரல்.

நான் இதை எல்லாம் கண்டுகொள்ளாத மாதிரி சீருடை சட்டை அணிய ஆரம்பித்தேன். அப்போது பூரணி என்னை நிறுத்தச் சொன்னாள்.

"இந்த டிரஸ்க்கு இந்த பிரா எல்லாம் போடகூடாது. எல்லா பிரா எல்லா டிரஸ்க்குக்கும் போடா முடியாது. போட்டாலும் சரி இருக்காது. இந்த மாதிரி டிரஸ்க்கு சீம்லெஸ் பிரா தான் போடணும். அப்போதான் நல்லா இருக்கும். உனக்கும் நல்ல பிட்டிங் கிடைக்கும். இல்லாட்டி ட்ரெஸ்  கொஞ்சம் வித்தியாசமா தெரியும்."

கீதா அவள் அறையில் இருந்து ஒரு பிங்க் பிரா எடுத்துக் கொடுத்தாள். அதை அணிந்தபின் நான் சீருடை அணிந்து தயாரானேன். நாங்கள் மூவரும் தயார். நாங்கள் ஸ்டுடியோவில் தனித்தனியாக போட்டோ எடுத்துக்கொண்டு, கீதாவின் ஆசைக்காக மூவரும் சேர்ந்து ஒரு குரூப் போட்டோ எடுத்துக்கொண்டோம்.

வீட்டுக்கு வரும் வழியில் ஒரு கடையில் நின்று கீதா விஸ்பர் சானிடரி நாப்கின் ஒன்று வாங்கினாள்.

"ஹே கீதா, இப்போ எதுக்கு இதை வாங்குற? அதான் ஒரு பாக்கெட் வீட்டுல இருக்குல?"

"இது எனக்கு இல்லடி. உனக்கு. நேத்து நீதான உனக்கும் இது வேணும்னு கேட்ட. எனக்கும் அது சரினு தோணிச்சு. ஒரு பொண்ணுனா இது எல்லாம் பழகனும்." என்றாள் கீதா.

"ஆமா அபி.. இதுல்லாம் உன் காலேஜ் பைல இருந்தாதான் உன்னை ஒரு பொண்ணுன்னு இயல்பா நினைப்பாங்க. அப்புறம் பீரியட்ஸ்னு சொல்லி லீவ் கூட எடுக்கலாம்" சிரித்தாள் பூர்ணிமா.

வீட்டுற்கு வந்தபின் சீக்கிரம் ஓடியது. அம்மா வேளைக்கு சென்றதால் நாங்கள் மூவர் மட்டும் இருந்து விஷயங்கள் பல பேசினோம். இறுதியில் பொழுது சாந்தது. அதோடு என் உடம்பில் நைட்டியும் ஏறியது.

அபிராமி ஓர் ஆச்சரியம் - பகுதி 13

இரவில் நடு தூக்கத்தில் எழுந்தேன். அதற்கு அப்புறம் தூக்கம் வரவில்லை. நாளை வெளியில் செல்லும்போது என் கூந்தல் அழகை மாற்ற வேண்டும். நேற்று படித்த மங்கையர் மலர் புத்தகத்தில் இருந்த சில டிசைன் மாதிரி எனக்கு கூந்தல் முடி வளர்க்க வேண்டும் என்று எண்ணிக் கொண்டேன். காலையில் அம்மாவிடமும் , கீதாவிடமும் இதை சொல்ல வேண்டும். இவ்வாறு பலவற்றை யோசித்துக் கொண்டே இருந்ததில் பொழுது விடிந்தது.

காலையில் பல் விலக்கிவிட்டு கீழே வந்தேன். இப்போதெல்லாம் நான் இரவில் நைட்டி தான் அணிகிறேன். நானும் கீதாவும் ஹாலில் அமர்ந்து டி.வி பார்த்துக் கொண்டு இருந்தோம். அப்போது டிவியில் விஸ்பர் பேட் விளம்பரம் வந்தது.

"கீதா, நான் இப்போ ஒரு பொண்ணு மாதிரி எல்லாம் பண்ணுறேன். இது மட்டும் ஏன் இல்லை?"

"இதுவா? விஸ்பர் பேட் பத்தி சொல்றியா?"

"ஆமா"

"சரி  சரி, நான்  உனக்கு இன்னக்கி நைட் எடுத்து தரேன்."

"ஓகே டி. நான் சொல்ல மறந்துட்டேன். எனக்கு நேத்து கனவு வந்ததுடி. உனக்கு கல்யாணம் நடக்குற மாதிரி."

"நல்ல விஷயம், தான்", என்று  குறும்பாய் சிரித்தாள். "அப்புறம் சொல்லு.."

"அதுமட்டும் இல்லை கீதா. அம்மா நேத்து சொன்ன மாதிரி எனக்கும் உனக்கும் ஒரே டைம், ஒரே மாப்பிள்ளை. நம்ம ரெண்டு பேருக்கும் தாலி கட்டறமாதிரி கனவுடி." என்று எனக்கு தூக்கம் போனதைப் பற்றியும் சொல்லிக் கொண்டு இருந்தேன்.

"என்னங்கடி, எதோ கல்யாணம், தாலி என்று காதுல விழுது. என்ன விஷயம்?" என்று அம்மாவின் குரல் கேட்டது. அப்போது அம்மா எங்களுக்காக கையில் தேநீர் எடுத்துக் கொண்டுவந்தார்.

கீதா என் கனவு பற்றி அம்மாவிடம் சொன்னாள்.

"நான் உங்க  ரெண்டு பெயரையும் ரொம்ப சின்னப் போன்னுங்கனு நினைச்சேன். இப்போ தான் புரியுது, நீங்க வயசுக்கு வந்து ரொம்ப நாள் ஆச்சுன்னு. என் தப்புப்தான்." என்றார் அம்மா. பின்பு அவரே தொடந்தார்.

"கீதா, நீ யாராவது பையனை லவ் கிவ் பண்ணுறியா?"

"அதெல்லாம் இல்லமா."

"நீ, அபிராமி? யாராவது பையன் உன்  மனசுல இருக்கானா டி?"

"அய்யோயோ.. அது எல்லாம் இல்லை. உங்களுக்கே தெரியும், நான் இப்போ  பொண்ணுங்க மாதிரி டிரஸ் மட்டும்தான் பண்ணிக்கிறேன்."

"ஹ்ம்ம்.. எனக்கு நீயும் என் பொண்ணுதான். அதான் அவளை கேட்டமாதிரி உன்னையும் என்னை அறியாமல் கேட்டுட்டேன். சரி. நீங்க காதலிக்கிறது எனக்கு ப்ரோப்ளம் இல்ல. பட் எல்லை மீறக்கூடாது. படிப்பு முக்கியம்". அம்மா அக்கறையுடன் சொன்னார்.

நாங்கள் முன்பே முடிவு செய்தது போல நான், கீதா மற்றும் பூர்ணிமா, மூவரும் ஷாப்பிங் போக கிளம்பிவிட்டோம். அம்மா எங்களை பார்த்து செலவு செய்யச் சொன்னார்கள். ஆடைகள் பல ஏற்கனவே நிறைய வாங்கிவிட்டதால் இந்த முறை மற்றவைக்கு செலவு செய்யச் சொல்லி அனுப்பினார்.

அம்மா அனுமதியுடன் இன்று ஒரு பெண்ணாக வெளியில் போகபோகிறேன்.   அதனால் கீதாவையும் பூர்ணிமாவையும் எனக்கு உதவும்படி சொன்னார். நான் முன்பு ஒருமுறை வெளியில் சென்றது தெரியாது.

நானும் கீதாவும் எனக்கு எந்த டிரஸ் போட என்று பேசிக்கொண்டிருந்தபோது, பூரணி ஒரு யோசனை சொன்னாள். 

பூர்ணிமாவின்  மஞ்சள் நீராட்டு விழாவின்போது அவள் அணிந்த பாவாடை தாவணியை அவள் வீட்டிலிருந்து எடுத்துக்கொண்டு வந்து என் கையில் கொடுத்தாள். மஞ்சளும் சிகப்பும் கலந்த ஆடை அது. அவள் யோசனையும் அந்த பாவாடை தாவணியும் எனக்கு பிடித்தால் நான் சம்மதித்தேன்.

நான் ஒரு சிகப்பு பிரா மட்டும் பேன்ட்டி அணிந்து, என் அறைக்குள் அவர்கள்  இருவரையும் அழைத்தேன். இப்பொது எனக்கு இப்படி மற்ற பெண்கள் முன் இப்படி இருக்க பழக்கம் ஆகிவிட்டதால் எனக்கு ஒன்றும் தோன்றவில்லை. 

"பரவா இல்லை, நீயே சொந்தமா பிரா போட பழகிட்ட. ஹ்ம்ம்" என்றாள் கீதா.

என்னை ஒருமுறை முழுவதும் சுற்றி பார்த்து விட்டு, ஒரு பக்கம் திரும்பி இருந்த என் பிரா ஸ்ட்ராப் அட்ஜஸ்ட் செய்துவிட்டாள் பூரணி. ஏற்கனவே பிராவினுள் ஸ்லிப்ஸ் வைத்து இருந்ததால், ப்ளௌஸ் அணிந்த பின், என் மார்பகம் ஒரு அழகு தந்தது. இருவர் உதவியுடன் ஆடை அணிந்து தயாரானேன். பூரணி ஏற்கனவே தயாராகி இருந்ததால் கீதா மட்டும் கிளம்ப வேண்டும் இனி.

இதோ நாங்கள் இப்போது தயார். இந்த முறை மூவரும் மாநகர பேருந்தில் செல்வதாக உத்தேசம். மகளிர் பேருந்து எதுவும் இல்லாததால் கூடம் இல்லாத ஒரு பேருந்துக்காக காத்திருந்து ஏறினோம். நான்  யாரிடமும் எதுவும் பேசக்கூடாது என்று கட்டளை. 

  

எனக்கு பிடித்த சில கூந்தல் விக் வாங்கி விட்டு, அருகில் இருந்த மல்டிப்ளெக்ஸ் கடைக்கு சென்றோம். கீதா சில விளையாட்டு போட்டிக்கு வெளி ஊர் செல்வதால், சில பொருட்கள் வாங்க வேண்டும் என்று சொன்னதால் அங்கு சென்றோம்.

பின்னர் ஐஸ் கிரீம் சாப்பிட சென்றோம். நான் மெய் மறந்து ஐஸ் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் பொது பூரணி என் காலை உதைத்தால் மேஜையின் கீழ். எனக்கு காரணம் புரியாததால் நான் அதை கண்டு கொள்ள வில்லை. என் அருகில் இருந்த கீதா என் காதருகில் வந்து விஷயத்தை சொன்னாள். பின்பு அவளே என் தாவணி சரி செய்து விட்டாள். ப்ளௌஸ் விட்டு வெளியே வந்த பிரா ஸ்ட்ராப் நானே சரி செய்து கொண்டேன்.

என் தாவணி விலகி போயிருந்ததால், என் மார்பகம் சிறிது தெரிந்து இருக்கிறது போலும். எனக்கு அருகில் இருந்த ஒரு ஆண் என்னை கண்ணால் விழுங்கி கொண்டிருந்தான். என் பிரா ஸ்ட்ராப் வேறு அவன் கண்ணை உறுத்தி இருக்கும். இதை நினைக்கும் பொது என்னை வெட்கம் பிடுங்கி தின்றது. என்னை அறியாமல் அழத்துடங்கி விட்டேன்.

காரணம் புரியாமல் கீதா , பூர்ணிமா இருவரும் திகைத்தனர். என்னை பெண்கள் கழிவறைக்கு அழைத்து சென்று காரணம் கேட்டனர். நான் காரணம் சொன்னபோது இருவரும் சிரித்து விட்டனர்.

"ஐயோ அபி, இது எல்லாம் பொண்ணுங்க வாழ்க்கைல சாதாரணம். இதுக் எல்லாமா அழுவாங்க? நம்ப தான் உசாரா இருக்கனும் டி." என்றாள் பூரணி.

கீதா என் கண்ணை துடைத்து விட்டு மேக்கப் சரிசெய்து விட்டாள். இருந்தும் நான் ஒரு மாதிரி தான் இருந்தேன். என்னை சந்தோஷ படுத்த, இருவரும் என்னை காலணிகள் கடைக்கு அழைத்துச் சென்றனர்.

அங்கு சென்றவுடன், என்னை அரியம் எனது பெண்ணுணர்வு வெளி வந்தது. எனக்குள் ஒரு சந்தேகம். நான் ஏன் இப்படி ஒரு நிஜமான பெண்ணை மாதிரி சந்தோசப் படுகிறேன்? நிஜத்தில் நான் ஒரு ஆண் தானே.. இப்படி பல குழப்பம் என் மனதில்.

இறுதியில் எனக்கு  ஒரு ஹை ஹீல்ஸ் வாங்கிக் கொண்டு வீடு வந்தோம்.

எனக்குள் இருந்த அந்த குழப்பம் மீண்டும் வந்தது.

நான் ஒரு ஆண்  அல்லது ஒரு பெண் ? நான் நிஜமாக ஒரு பெண்போல் ஏன் நடந்து கொள்கிறேன்? என் வாழ்கை என்னவாகும் கல்லூரிக்குப் பின்?

தூக்கம் வரவில்லை, என் எதிர்காலத்தை நினைத்து. மனது சோகமானது. அப்போது என் கண்ணில் பட்டது புதியாய் வாங்கிய ஹை ஹீல்ஸ்.

இதோ மீண்டும் மனதில் சந்தோசம் அதை போட்டு கொஞ்சம் தூரம் என்  அறையில் நடந்து பழகிய போது.

அக்காலும் தம்பியும் - முதல் பகுதி

கல்யாணத்துக்கு இன்னும் ஒன்றரை மாதம்தான் இருக்கு.. பத்திரிகையெல்லாம் குடுத்தாச்சு.. அக்காவின் முகத்தில் சந்தோஷமே இல்ல..-என்னாச்சுக்கா.. ஏன் சந்தோஷமே இல்லாமயிருக்க.. எதும் பிரச்சனையா? என்றேன்.- ஒண்ணுமில்லடா.. இன்னம் படிக்கணும்னு ஆசப்பட்டேன்.. அதுக்குள்ள கல்யாணம் வச்சிட்டாங்க.. இப்ப என்ன இருபத்திரண்டு வயசுதான் ஆகுது.. இப்ப என்ன அவசரம்?- இதான் ஒம் பிரச்சனையா? கல்யாணத்துக்குப் பிறகு படிக்கலாம்ல..- அதெல்லாம் புரியாதுடா ஒனக்கு.. என்று பெருமூச்சு விட்டபடி எழுந்து போய்விட்டாள்.எங்க வீட்ல பிள்ளைகள்னா நானும் என் அக்காவும்தான். அக்கா பேரு பிரியா. என்னை விட அஞ்சு வயசு பெரியவ. எங்க அப்பாக்கு பெரிய அளவுல பிசினஸ். ஆர்.ஆர். மெட் டல்ஸ் எங்க கம்பெனிதான். பெரிய வீடு..நிறையக் கார்கள். வீடு நிறைய வேலை யாட்கள். அம்மாவுக்கு எப்பயும் லேடீஸ் கிளப் மாதிரியான விஷயங்கள்லதான் ஆர்வம். வீட்ல அதிகம் பாக்க முடியாது. அம்மா பாக்க பாத்திமா பாபு மாதிரியிருப் பா.. பேரு சியாமளா. எனக்கும் அக்காவுக்கும் அஞ்சு வயசு வித்தியாசம்னாலும் நாங்க ரெண்டு பேரும் ஒரே அச்சில வார்த்த மாதிரியிருப்போம். அதே கோதுமை நிறம். கொழுமிய கன்னங்கள்.. வில்லாய் வளைந்த புருவங்கள்..வரிசை தப்பாத வெண் முத்துப் பற்கள். சிக் என்ற இடை.. பின்னால் தள்ளிக் கொண்டு விம்மிய பிருஷ்டம்.. எல்லாமே அப்படியப்படி என் அக்காவேதான்.  நான் ஆண். அவள் பெண் அதுதான் வித்தியாசம்.

நான் ஆண் என்றாலும் எனக்குள் பெண் சாயல்தான் அதிகம். இதால ஸ்கூல்ல அடிக்கடி பிரச்சனை. எனக்கு ஆண் உறுப்பு கூட ரொம்பச் சின்னதுதான். ஒண்ணரை இஞ்ச். எனக்கு முதல்ல இது தெரியாது. ஸ்கூல்ல ஒரு பையன் ஒண்ணுக்கு அடிக்கி றதைப் பாத்தப்பத்தான் தெரிஞ்சது எனக்கு சிறுசுன்னு. அவனோடது அப்படியே கட்ட மாதிரி..அதைப் பத்தி அப்பறம் பாக்கலாம்.

எனக்கு இப்ப பதினேழு வயசு. என்ன ஆச்சுன்னா.. நல்லாப் போயிட்டிருந்த அப்பா வோட பிசினஸ்ல கொஞ்சம் சிக்கல். நிறைய நஷ்டம். ஏராளமான கடன். கடனைக் கடனை வாங்கிச் சமாளிக்கிறாரே தவிர இன்னம் பிசினஸ்ல எந்த முன்னேற்ற மும் இல்ல.

அப்பாவோட பிரண்ட் விநாயகம் அங்கிளுக்கும் இதே மாதிரி பிசினஸ்தான். ஆனா கொள்ள லாபம். எக்ஸ்போர்ட்ல நிறைய வருதாம். விநாயகம் அங்கிளுக்கு அபின்னு ஒரு பையன்..முழுசா அபிஷேக்னு நெனைக்கிறேன். அவனுக்கும் அக்காவுக்கும் கல்யாணம் பண்ணி வச்சிட்டா விநாயகம் அங்கிளோட பிசினஸ் பார்ட்னர் ஆகி கம்பெனிய டெவலப் பண்ணலாம்னு அப்பாக்கு எண்ணம். விநாயகம் அங்கிளுக்கும் இதுல சம்மதம்.

அக்கா எவ்ளவோ முரண்டு பண்ணிப் பாத்தா.. படிக்கணும்..படிக்கணும்னு.. அப்பா எதையும் கண்டுக்கல.. கல்யாணத்துக்கு ஏற்பாடு பண்ணிட்டார். எனக்கு அபியைக் கொஞ்சம் கூடப் பிடிக்கல. பொண்ணு பாக்க வந்தன்னிக்கு டின்னர் முடிஞ்சு பாத்ரூம்ல கைகழுவ உதவி செஞ்சேன்.. அப்போ அவன்: ஒங்க அக்காளைக் கட்டிகிட்டா நீயும் எனக்கு கிடைப்ப இல்ல டார்லிங்? என்றான். நான் தலையைக் குனிந்து கொண்டே ஓடி வந்துவிட்டேன்.

எல்லாம் சரியாத்தான் போயிட்டிருந்துச்சி.. கல்யாணத்துக்கு ஒண்ணரை மாசம்தான் இருக்கு. அக்கா ஒரு நா என்னைக் கூப்பிட்டா: டேய்..சரண்..எனக்கு கல்யாணம் ஆகிப் போய்ட்டா என்னடா பண்ணுவ..யாரோட பேசுவ..யாரோட விளையாடுவ.. என்றாள்.

எனக்கு கண்ணில தண்ணி வந்திருச்சு..: எனக்கும் அதான்க்கா கவலையாயிருக்கு.. எனக்கு வெளில பிரண்ட்ஸ்ன்னு யாரும் இல்ல.. வீட்லயும் ஒன்னிய தவிர யாரிட்டயும் பேச முடியாது.. அப்பாக்கும் பாக்டரி.. அம்மாக்கு லேடீஸ் கிளப்..

சரண்..எனக்கு ரொம்ப நாளா ஒரு ஆசைடா.. செய்வியா?

-சொல்லுக்கா..- நாம ரெண்டு பேரும் பாக்க ஒண்ணு போல இருக்கோம்.. நீ என்ன மாதிரியே உடுத்தினா எப்படியிருக்கும்? வித்தியாசம் கண்டுபிடிக்க முடியுமா? எனக்கு ரொம்ப நாளா ஒனக்கு அப்படிப் பண்ணிப் பாக்கணும்னு ரொம்ப ஆசைடா..

- ஐயய்யோ.. என்னக்கா..நீ.. நாம் மாட்டேம்பா..- என்று பொய்யாய் மறுத்தேன். ஆனால் உண்மையில் எனக்கு ரொம்ப நாட்களாக இதில் ஆசை. பாத்ரூமில் சில சமயம் இவளுடைய பிராவை அணிந்து பார்த்திருக்கிறேன்.  முழுசா பெண் உடைகளை அணிந்து ஒரு நாளாவது வாழ்க்கையில் வாழ்ந்து விடவேண்டும் என்பது என்னுடைய நெடுநாள் கனவு. இப்போது அது நிஜமாகிவிடும் போல இருக்கிறது. எனக்கு வயிற்றுக் குள் பந்து உருள்வது மாதிரி பரவசமாயிருந்தது.

- டேய்..நா கல்யாணம் ஆகிப் போய்ட்டா இப்படியெல்லாம் செஞ்சு பாக்க முடியுமா? டேய்.. இது அக்காவோட ஆசைடா.. மாட்டேன்னு சொல்லாத.. என்றபடி என்னை அணைத்து கன்னத்தோடு கன்னத்தை வைத்து உரசினாள்.

- என்னக்கா.. நீ உனக்கு ஆசைன்னா நா செய்ய மாட்டனா..என்றபடி திரும்பி அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். இதுதான் நாங்கள் இப்படிப் பேசுவதும் தொட்டுக் கொள் வதும் முதல்முறை. அவள் கன்னங்கள் மிருதுவாக, வழவழப்பாக ஆப்பிளில் முத்தமிடு வது மாதிரியிருந்தது.

- அப்ப ஒண்ணு செய்யலாமா? இன்னிக்கு நைட்டு என்னை மாதிரியே உன்னை அலங் கரிச்சு விடறேன். இராத்திரி முழுசும் நீ பொண்ணு மாதிரியே இருக்கணும். நான் ஒன் ரூம்ல படுத்துக்கறேன். நீ எனக்குப் பதிலா அம்மா ரூம்ல போய்ப்படுத்துக்க.. அம்மா ஒன்னியக் கண்டுபிடிக்கிறாளான்னு பாக்கலாம்.

- அம்மா கிட்டயா.. கண்டுபிடிச்சுருவாங்கக்கா.. பயம்மாயிருக்கு.. தெரிஞ்சுட்டா என்னைத் திட்டுவா..

- போடா பயந்தாங்கொள்ளி. ஒன்னிய யாராலயும் கண்டுபிடிக்க முடியாது. இது ஒரு விளையாட்டுக்குத்தான.. அம்மாட்ட விளையாடலாம். கேட்டா நாந்தான் இப்படி விளையாடச் சொன்னேன்னு சொல்லிக்கலாம்..அம்மா திட்ட மாட்டா..கல்யாணம் நிச்சயமானதிலிருந்து அக்கா அம்மாவுடன் அவள் அறையில்தான் படுத்துக் கொள்கிறாள். அப்பா தனியறையிலும், நான் தனியறையிலும் இருக்கிறோம். வீடு பெரிய வீடு பத்துக் குடும்பம் தங்கலாம் போல பெரிசு. எல்லாம் நவநாகரீகம்.  சில வருடங்கள் முன்னால்வரைக்கும் பிசினஸ் படு வேகமாக இருந்ததால் வசதிகளை ஏராளமாக செய்து வைத்திருந்தார்கள்.

- சரிக்கா.. ஆனா எனக்கு எதும் உடுத்தத் தெரியாதே.. என்றேன்.- நான் பண்ணி விடுறேண்டி தங்கச்சி.. என்று கண்சிமிட்டினாள்: ஆனா என்ன பிரச்ச னைன்னா நைட்ல படுக்கறப்ப முழு டிரெஸ்ம் பண்ண முடியாதில்ல.. நான் எப்பயும் நைட்டிதான் போடுவேன். இன்னிக்கு அப்படியே போட்டுக்க.. அதுக்கப்பறம்  நாளைன் னிக்கு பத்திரிகை வைக்க அம்மாவும் அப்பாவும் ஹைதராபாத் வரைக்கும் போறாங்க.. அப்ப முழுசா ஒன்னிய பொண்ணாட்டம் டிரெஸ் பண்ணி அழகு பார்க்கிறேன்.. என்ன? - உன் இஷ்டம்க்கா..நா இப்ப என்ன பண்ணனும்.- அசடே.. சாயங்காலம் குளிச்சியா? - ஆமா.. இப்ப ஒரு மணிநேரம் முன்னாடிதான் குளிச்சேன்.- சரி.. சட்டையெல்லாம் கழட்டு.. உடம்புல உனக்கு முடியெல்லாம் இருக்கா.. இருந்தா வா.. ஷேவ் பண்ணிறலாம்.- ஐயோ.. அக்கா எனக்கு உடம்புல எல்லாம் முடியில்லை.. மீசையே இல்ல..அப்பறம் எப்படி? அக்கா..ஒம் முன்னாடி சட்டையெல்லாம் கழட்ட வெக்கமாயிருக்கு..- பார்றா.. என்கிட்ட என்னடி வெக்கம்? என் தங்கச்சி.. கழட்டு..நான் தயக்கத்துடனே சுவர்ப் பக்கமாகத் திருப்பிக் கொண்டு சட்டையைக் கழட்டினேன். - திரும்பு.. என்று என்னைத் திருப்பினவள் அசந்து போய்விட்டாள் : ஏய் என்ன இது.. மார்பு இப்படி வீங்கியிருக்கு.. நா சமஞ்சப்ப இந்த அளவுதான் இருந்துச்சு.. உடம்பெல் லாம் அப்படியே பொம்பிளை மாதிரி.. நெளிவும் சுளிவும்.. என்னடி இது? ஏன் யாரிட்ட யும் இதெல்லாம் சொல்லல..- என்ன சொல்லணும் அக்கா? எல்லாருக்கும் இருக்கதுதான?- எல்லாருக்குமா? ஏய்.. ஆம்பிளைப் பசங்களுக்கு இப்படியெல்லாம் இருக்காது.. தெரி யாதா? இன்னம் ஆறு மாசம் போனா பிரா போடணும் மாதிரியில்ல இருக்கு.. சரி.. இதுதான் இப்படியா.. ஒம் பெர்முடாவையும் கழட்டு.. நா பாக்கணும்..- வேணாங்க்கா.. அதெல்லாம் எதுக்கு.. நா மாட்டேன் கூச்சமாயிருக்கு.. என்று ஓடினேன். என்னைத் தாவிப் பிடித்தவள்: இல்ல எனக்கு சந்தேகமாயிருக்கு பாக்கணும்.. காட்டு.. என்றாள்.நான் முழங்கால் அளவுக்கு மறைத்திருந்த பெர்முடாவைக் கழற்றினேன். பாய்ந்து என் னைப் பிடித்துக் கொண்டு உள்ளேயிருந்த சின்ன சைஸ் ஜட்டியை உறிந்து எடுத்தாள்: ஐய்யோ.. விடுக்கா.. என்றபடி என் கையை வைத்து குஞ்சை மறைத்துக் கொண்டேன்.என் கையை பலவந்தமாக பிடித்து இழுத்தவள் ஆச்சரியத்தில் ஒரு கணம் திகைத்து விட்டாள்.- இதென்னடி.. உள்ளாற ஒண்ணுமே காணோம். இந்த பாவக்காயை வச்சுகிட்டுத்தான் நீ ஆம்பளைன்னு சொல்லிட்டு திரியறயா.. உண்மையைச் சொல்லு.. உனக்குப் பொண்ணுக மாதிரி இருக்கத்தான பிடிக்கும்..நான் தலையைக் குனிந்துகொண்டேன். என் குஞ்சைப் பிடித்துத் தடவிக் கொடுத்தவள். இதென்ன விரலளவில் மூணுல ஒரு பங்குதான் இருக்கு.. உண்மையான ஆம்பள யோடது பாத்திருக்கியா..நான் இல்லை என்று தலையாட்டினேன்..கய்ஸ்ஸோடது ரொம்பப் பெரிசா வாழக்கா மாதிரியிருக்கும்..சரிச்சரி.. விடு.. இதை நீ முன்னாடியே சொல்லியிருந்தா நா ஒன்னிய தினம் பொண்ணு மாதிரியே என் ரூம்ல இருக்க வச்சிருப்பேன்.. சரி..இப்பவும் ஒண்ணுமில்லை. எனக்கு கல்யாணம் ஆனதும் அம்மாட்ட ஒன்னியப் பத்திச் சொல்லி டிரீட்மெண்டுக்கு ஏற்பாடு பண்றேன்..அக்கா பரபரவென வேலையில் இறங்கினாள். இரத்தச் சிவப்பிலிருந்த லேஸ் வைத்த பிராவை எடுத்து என் மார்பில் பொருத்தினாள். அதே நிறத்தில் சாட்டின் துணியிலான பேண்டிஸ் எடுத்து அணிவித்தாள். பிரா என் மார்பில் பொருத்தி அதைப் பின்புறமாக பிடித்து இழுத்து ஹீக் மாட்டியபோது, என் சிறிய முலைகளை கவ்விப் பிடிப்பது போலப் பிடித்தது. முலைகள் எடுப்பாக நிமிர்ந்து கொண்டன. காம்புகள் முனையில் துருத்திக் கொண்டிருந்தது. 

 எனக்குள் ஆயிரம் வாட் மின்சாரம் பாய்ந்த மாதிரியான உணர்ச்சி உண்டானது. காதுகளில் எனக்கு துளைகள் இல்லாததால் ஸ்டட் டைப்பில் கிளிப் வைத்த தொங்கட்டான்களை காதில் வைத்து அழுத்தினாள். அது இன்னும் பரவசம்.- ஆமா.. அக்கா.. என்னை விட உனக்கு மார்பு கொஞ்சம் பெரிசு.. ஒன்னோட பிரா எனக்கு சைஸ் சரியாயிருக்காது.. ஆனா இப்ப நான் போட்டிருக்கது சரியான அளவா யிருக்கு.. அதே மாதிரி காது தோடுகளையும் கிளிப் வைத்தது எதுக்கு பயன்படுத்துற.. ஒனக்குத்தான் காதுல துவாரம் இருக்கே..- ஏய்.. இதெல்லாம் உனக்குத்தான் வாங்கி வச்சேன்.. நாந்தான் சொன்னனே உன்னை என் மாதிரி ஆக்கிப் பாக்கணும்னு ரொம்ப நாள் ஆசைன்னு.. என்றபடி என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டவள்: இரு வர்றேன் என்றபடி தன் அறைக்குப் போய் கையில் சிறிய பிளாஸ்டிக் பெட்டியுடன் திரும்பினாள்.பெட்டியில் விதவிதமான ஆர்டிபிஷியல் முடிகளும், விக்குகளும் இருந்தன. எனக்கு ஏற்கனவே பிடறி வரைக்கும் முடியிருக்கும்.  சீப்பு மாதிரி பல்லுப் பல்லாய் கிளிப் வைத்த முதுகு வரைக்கும் தொங்கும் முடியை என் உச்சந்தலையில் வைத்து அழுத்திப் பொருத்தி னாள். அடுத்த நிமிடமே ஒரு அழகிய பெண் மாதிரி நான் காட்சியளித்தேன். அப்படியே அச்சு அசல் என் அக்காதான். - நைட்ங்கறதினால முகத்துல மேக்கப் வேணாம்.. இரு என்னை மாதிரியே இடது மூக்கில் வளையம் வச்சு விடறேன். என்றவள் கிளிப் டைப்பிலான சிறிய வளையத்தை என் மூக்கில் மாட்டினாள்.- கடவுளே வந்தாலும் கண்டுபிடிக்க முடியாதுடி.. நீதான் நான்.. நான்தான் நீ.. என்று கண்ணடித்தாள்.- அக்க்க்கா.. எனக்கு பயம்மா இருக்கு..- ஏய் சும்மா போடி.. நேரமாச்சு.. அம்மா படுத்துக்கற நேரம்.மெல்ல அறையை விட்டு வெளிய வந்தேன். ஹாலில் யாரும் இல்லை. வேலையாட்கள் ஹாலின் மெயின் லைட்டை அணைத்து விட்டு வாசல் கதவை சாத்திவிட்டு மெல்லிய இரவு விளக்கை மாத்திரம் எரிய விட்டிருந்தார்கள். மணி பத்தரையைக் காட்டியது.- அம்மாவின் அறைக்குள் நுழைந்தேன். என் கொலுசு சத்தம் கேட்டு கட்டிலில் ஏதோ பத்திரிகையைப் புரட்டிக் கொண்டிருந்த அம்மா: என்னடி மணி பத்தரையாறது தெரியலையா.. வௌக்க அணைச்சுட்டு வந்து படு என்றாள்.எனக்குள் சந்தோஷம்: அக்கா சொன்ன மாதிரியே என்னை அவள் அடையாளம் கண்டு கொள்ளவில்லை. ஒருவேளை என்னை சரியாகப் பார்க்கவில்லையோ என்று நினைத் தேன். அறையில் எரிந்துகொண்டிருந்த விளக்கை அணைத்து விட்டு பெட்ரூம் விளக்கை எரிய விட்டேன்.- அப்படியே தண்ணி கொஞ்சம் குடு.. என்றாள் அம்மா. நான் ஜக்கிலிருந்த தண்ணீரை டம்ளரில் எடுத்து அவளிடம் நீட்டினேன். அப்போதும் அவள் என்னை அடையாளம் தெரிந்துகொள்ளவில்லை: என்னடி தம்பி ரூம்ல பேச்சு.. அவன் தூங்கிட்டானா இல் லையா? என்றாள். - ம்ம்ம்ம்.. தூங்கப் போயிட்டான். சயின்ஸ்ல சந்தேகம் கேட்டான் அதான்.. என்றேன் மென்மையான குரலில். - சரி.. சரி படு.. நாளைக்கு நாங்க ஹைதராபாத் போணும்.. என்றபடி படுத்துக் கொண் டாள். ஒருக்களித்துப் படுத்திருந்த அம்மாவின் குண்டிகள் பரங்கிக்காய் சைஸில் திம் என்று உயர்ந்திருந்தது. மார்புகள் சரிந்து.. நைட்டியின் உள்ளே பிளவுகள் தெரிந்தன.. தாலிச்சரடும், இன்னும் செயின்களும் நடுவில் சிக்கியிருந்தன. அம்மாவுடன் இத்தனை நெருக்கமாகப் படுப்பது சின்ன வயசுக்கப்புறம் இப்போத்தான் நடக்கிறது. நானும் ஒட்டிப் படுத்துக் கொண்டேன். அம்மா கையை என் மேல் போட்டு இடுப்பை வளைத்துக் கொண்டு தூங்கினாள். அம்மாவுடைய அண்மை.. அவள் மூச்சுக் காற்றின் வாசனை.. மலர்களின் நறுமணம்.. பெண்மையின் மணம் என்று எல்லாம் சேர்ந்து என்னை பரவசமாக்கியது..காலையில் அம்மா எழுப்பினாள் : ஏய் பிரியா எந்திரிடி.. மணி ஏழாகுது பார்..கண்ணை கசக்கிக் கொண்டு எழுந்தேன். எங்கிருக்கிறேன் என்பது புரியவில்லை. நான் பிரியாவாகிப் படுத்திருப்பது அப்புறம்தான் ஞாபகம் வந்தது.. கட்டிலில் எழுந்து அமர்ந்து கைகளை உயர்த்தி நெட்டி முறித்தேன். ஹாவ்வ்வ்வ்.. என்று வாயைத் திறந்து கொட்டாவி விட்டேன் : இன்னங் கொஞ்சம் தூங்கறேன்மா.. என்றேன் சிணுங்கலாக..- பொட்டச்சி ஏழு மணி வரைக்கும் தூங்கினா வௌங்கும்டி.. எந்திரி.. போற வீட்ல இப்படித் தூங்கினா என்ன சொல்லுவாங்க.. அது சரி எங்கடி சரண்?- ரூம்ல தான்மா படிச்சிட்டிருப்பான்.அதற்குள் வாட்ச்மேன் வந்தான் : வரச் சொன்னிங்களாம்மா?- எங்கய்யா சரண்? ஆளைக் காணம்? வெளில எங்கியும் போமாட்டானே.. என்றாள் அம்மா.- இல்லம்மா.. தம்பி காலைல நாலு மணிக்கே எந்திரிச்சி ஸ்கூட்டிய எடுத்துட்டுப் போச்சு.. எங்கியோ பிரண்ட் வீட்ல படிக்கப் போறதா சொல்லுச்சு..- பிரண்டு வீட்லயா? அப்படி எங்கியும் போ மாட்டானோ.. ஏய் பிரியா.. சனியனே.. நீ தானடி ராத்திரி பேசிட்டிருந்த? எங்கியும் போறதா சொன்னானா.. மணி ஏழரையாகுது.. எங்கடி தொலைஞ்சான்.எனக்கு சுருக் என்றது. அக்கா காலைல எங்கே கிளம்பிப் போனா?- நல்லாப் பாத்தியா வாட்ச்மேன்.. என்ன டிரஸ் பண்ணிருந்தான். அது அவன்தானா என்றேன் நான் பயத்துடன்.- பாத்தேன் பிரியாம்மா.. அவரு கறுப்ப டீ சர்ட்டும் பேண்டும் போட்டுப் போனார்.எனக்கு ஏதோ வில்லங்கம் என்று பட்டது. நெஞ்சுக்குள் பயம் கவ்விக் கொண்டது.- அம்மா ஒரு விஷயம் சொல்லணும்..- இருடி.. நானே அவன் எங்கன்னு பதைச்சுட்டிருக்கேன்.. அப்படியெல்லாம் எங்கியும் போக மாட்டானே.. என்றவள்: அவன் பிரண்டு போன் நம்பர் ஏதுனா இருக்காடி.. என்றாள்.- அம்மா உள்ளாற வாங்களேன்.. அவன் பத்தித்தான் சொல்லணும்..- என்னடி.. என்றவாறு அறைக்குள் வந்தாள்.சட் என்று அழுதபடியே அவள் தோளில் சாய்ந்து கொண்டேன் : சொல்லித் தொலைடி.. எனக்கு படபடன்னு வருது..- அம்மா நாந்தான் சரண்.. போனது அக்கா.. என்றேன்.ஒரு கணம் விக்கித்துப் போனாள். என்னை மேலும் கீழும் பார்த்தாள்.- ஏண்டி இது விளையாடுற நேரமா சொல்லித் தொலைடி.. எங்க அவன்.. மணி எட்டாகுது.. அவன் அப்பா வாக்கிங் போயிருக்கார். வர்றதுக்குள்ள சொல்லிருடி..- அம்மா உண்மையிலயே நாந்தான் சரண்.. என்று அழுதபடியே நடந்ததை எல்லாம் சொன்னேன்.- ஐயய்யோ குடியக் கெடுத்துட்டுப் போயிட்டாளே..இப்ப நான் என்ன செய்வேன் என்றவள் என்னை நோக்கி : கொஞ்சம் பொறு.. வேலைக்காரங்க எல்லாருக்கும் லீவு குடுத்து அனுப்பிட்டு வர்றேன். விஷயம் வெளிய தெரிஞ்சா என்னாகும்? என்றவாறு ஓடினாள்.காட்சிகள் வேகவேகமாக மாறின. அம்மா வேலைக்காரர்களை அனுப்பி விட்டாள். அப்பா வந்ததும் கோபத்தில் தாறுமாறாய் கத்தினார். எனக்கும் அம்மாவுக்கும் அறை கிடைத்தது. நான் சாதாரண உடைக்கு மாறியிருந்தேன். என் அறையில் அக்கா எழுதி வைத்திருந்த கடிதம் கிடைத்தது. யாரோ ராகேஷ் என்பவனைக் காதலிக்கிறாளாம். அவனுடன் காலையில் பாம்பே போகிறாளாம். நாலைந்து நாளில் அவர்கள் ஆஸ்தி ரேலியா போய்விடுவார்களாம். ஏற்கனவே எல்லாம் பிளான் பண்ணியிருக்கிறாள்.அப்பா தலையில் கை வைத்து உட்கார்ந்து விட்டார்: பிசினஸ்ல பலத்த நஷ்டம். இந்தக் கல்யாணத்தை வைச்சுத்தான் விநாயகத்தோட பிசினஸ் பார்ட்னர்ஷிப் வைச்சுட்டு டெவலப் ஆகலாம்னு நெனச்சேன். தேவிடியா முண்ட... எல்லாத்திலயும் மண்ணள்ளப் போட்டுப் போயிட்டா.. காதலிக்கிறாளாம்.. தேவிடியா என்று வாய்க்கு வந்தபடி திட்டினார்.- ஏங்க இப்படி டென்ஷன் ஆகுறீங்க?- ஏண்டி தெரியாமத்தான் கேக்கிறியா.. விநாயகத்தோட உதவி கிடைக்கலன்னா.. நாம விஷத்தக் குடிச்சு சாகிறதைத் தவிர வேற வழியில்லடி..- இப்ப என்னங்க பண்றது.. அவங்களுக்கு விஷயத்தை சொல்லணும்ல.. - விநாயகம் பயங்கரமான கோபக்காரன்டி.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா மானப் பிரச்சனை.. என்ன பண்ணுவான்னே தெரியலைடி..- அதுக்காக சொல்லாம மறைச்சா எப்டிங்க..மதியம் மெல்லமாக விஷயத்தை அப்பா விநாயகம் அங்கிளுக்குச் சொல்ல, சாயங்காலம் ஐந்து மணிக்கெல்லாம் படபடவென்று காரில் வந்து இறங்கிவிட்டார்கள். அபிஷேக், அவன் அம்மா, அவன் அப்பா விநாயகம் அங்கிள்.- என்னடா நினைச்சிட்டிருக்க.. கல்யாணம் நின்னு போச்சுன்னா நா எப்படி தலை காட்றது வெளில.. என்று கத்தினார்.அபிஷேக்தான் இடையில் புகுந்து பேசினான் : கூல் அப்பா.. இப்ப என்ன நடந்து போச்சு.. ஏன் டென்ஷன் ஆகுறீங்க? கல்யாணம் நடக்கணும் அவ்ளோதான?- எப்படிப்பா நடக்கும்? பொண்ணுதான் தாரை வாந்துட்டாளே..- கூல்..கூல்.. ஏன் கத்தறீங்க.. நா ஒரு யோசனை வச்சிருக்கேன். பிரச்சனை சால்வ் பண்ணிறலாம். ஆனா நீங்க ஒத்துக்கணும்.. ஒத்துக்கணும் என்ன? ஒத்துக்கிட்டுத்தான் ஆகணும்.- என்னடா? என்றார் விநாயகம்.- நா இவர் பையன் சரணைக் கல்யாணம் பண்ணிக்க ஆசைப்படுறேன்.உள்ளே கதவுக்குப் பின்னாலிருந்த எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. எல்லாருக்கும் ஷாக்.- ஏய் அது பையன்ப்பா..- அதுனால என்ன? நா அமெரிக்கால படிச்சவன். அங்க இதெல்லாம் சகஜம். எனக்கும் இதுதான் விருப்பம். நா முதல் முதல்ல பொண்ணு பாக்க வந்தப்ப சரணைப் பாத்ததும் அவளைத்தாள் கல்யாணம் பண்ணனும்னு ஆசைப்பட்டேன். கடவுளாப் பாத்து வழி செஞ்சுட்டார்.. என்ன சொல்றீங்க..- நா என்ன சொல்றது? என்றார் அப்பா. அவர் முகத்தில் தெளிவு வந்தமாதிரி தெரிந்தது.அபிஷேக் தொடர்ந்தான் : பாருங்க. பிரியா ஓடிப்போனது யாருக்கும் தெரியாது. அதை அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிறலாம். ஓடிப்போனது சரண் ன்னுதான் வேலைக் காரங்களுக்குத் தெரியும். அதையும் அப்படியே மெயின்டெயின் பண்ணிக்குங்க.  அவளைப் பொண்ணா மாத்தி மணவறையில உக்கார வைங்க.. யாருக்கும் அது சரண்ணு தெரியாது. கல்யாணம் நடத்திறலாம்.- உன் வாழ்க்கை என்னாகும்ப்பா.. என்றாள் அவனுடைய அம்மா.- ஒனக்கு சொன்னாப் புரியாதா.. எனக்கு இவளைத்தான் பிடிச்சிருக்கு.. எனக்கு இந்த மாதிரி வாழ்க்கைதான் பிடிக்கும்.. பிரியாவைக் கல்யாணம் பண்ணிருந்தாலும் நான் இவனோட வாழ்ற மாதிரித்தான் வாழ்ந்திருப்பேன்.. புரியுதா.. அப்பா எனக்கு இதுதான் இஷ்டம்.. முழு முழு இஷ்டம். என்ன சொல்றிங்க.. என்றான்.- ஒனக்கு இஷ்டம்னா எங்களுக்குப் பிரச்சனை இல்லை. நீங்க என்ன சொல்றீங்க என்றார் விநாயகம்.அப்பாக்கு சந்தோஷம் தாங்க முடியலை : ஏய்..சியாமளா.. அவளை ரெடி பண்ணிக் கூட் டிட்டு வா.. என்றார்.அம்மாவுக்கு டபுள் சந்தோஷம். என் வயிற்றில் அமிலம் சுரந்தது. நான் படிச்சு அமெரிக்கால பட்டம் வாங்கணும்.. என்னல்லாமோ கனவு.. பெண்மை உணர்வுகள் இருப்பது உண்மைதான்.. ஆனா எனக்கு வேறு விதமான அம்பிஷன் இருந்தது. எனக்கு வியர்த்து வழிந்தது.அம்மா உள்ளே வந்து : கண்ணே சரண்யா.. உன் அக்கா மூலம் போன மானம் உன் மூலம் திரும்ப கிடைக்குதும்மா.. நேத்து நீ ராஜாத்தியாட்டம் டிரெஸ் பண்ணிருந்தப்ப, பெத் தவ என்னாலயே உன்னயக் கண்டுபிடிக்க முடியல.. வாடி.. செல்லம். மாப்பிள்ளை வீட் டார் கூப்பிடறாங்க.. வாம்மா டிரெஸ் பண்ணிக்கலாம்.நான் அம்மாவிடம் அழுதேன் : வேணாம்மா.. நா நேத்துப் பண்ணினது விளையாட் டுக்கு.. அக்கா தப்பிக்கிறதுக்காக நாடகம் போட்டு என்னை மாட்டிவிட்டுட்டா.. அம்மா என் லைப் ஸ்பாயில் ஆயிரும்மா.. -அதெல்லாம் ஒண்ணும் ஆகாது.. நீ சம்மதிக்கலைன்னாதான் நம்ம எல்லார் லைப்பும் ஸ்பாயில் ஆயிடும். பெரியவங்க சொல்றாங்கள்ல.. முதல்ல வா.. அப்பறம் பாக்கலாம்.